ex-ūbero , āvi, ātum, āre, I) intr. ... ... ) sich zeigen, überreichlich sich zeigen, si luxuriā foliorum exuberat umbra, Verg.: cuius corpus in tam immodicum modum luxuriasset exuberassetque, dessen Leib unförmig fett und dick ...
dē-deceo , decuī, ēre, verunzieren, I) eig ... ... more puellae incingi zonā dedecuisse putes? Ov.: tum sinus (togae) iniciendus umero, cuius extremam oram reiecisse non dedecet, Quint. – II) übtr., den Verhältnissen ...
frūstrā , Adv. (st. frusterā, Abl. v. ... ... Quint.: ut multi nec fr. opinantur, Suet.: non frustra affirmant, Quint.: de cuius maioribus fr. putamus iterandum, Spart. – ellipt., Quint. 9, 3 ...
meritum , ī, n. (mereo), I) der Verdienst ... ... m., Sen. u.a., ingentia merita, Liv. u.a.: pro cuiusque merito, Liv.: pro singulari eorum merito, Cic.: ex merito, Tac.: magnitudo ...
obtūsus (obtūnsus), a, um, PAdi. (v. obtundo), ... ... Verg. – e) von der Schärfe des Geistes = abgestumpft, cuius (animi) obtusior sit acies, Cic.: acumen obtunsius et bardum, Arnob.: sensus ...
lēgātio , ōnis, f. (lēgo, āre), I) die ... ... (war zugesagt), alia data est, Cic.: haec ieiuna tabellarii legatio datur ei, cuius etc., diese magere G., so eine Art Kurierstelle, Cic. – legatio ...
apiscor , aptus sum, apiscī (apio; od. vgl. altind. ... ... honorem, Liv.: favorem, Tac.: flaminium, Tac.: alqd bellando, Pacuv. fr.: cuius (finis bonorum) apiscendi causā, Cic. de legg. 1, 52. – ...
al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u ... ... .: feminarum animos, Tac.: alienas populi voluntates, Cic.: delectatione aliquā lectorem, Cic.: cuius unius praemio multorum animos, Calp. Piso fr.: benevolentiam cibo, Cic.: dicendo ...
ob-tendo , tendī, tentum, ere, I) vor etwas ... ... – im Bilde, multis simulationum involucris tegitur et quasi velis quibusdam obtenditur unius cuiusque natura, eines jeden Charakter ist gleichsam wie mit einem Schleier verhüllt, Cic ...
frūstro , āvī, ātum, āre, u. Depon. frūstror ... ... impensas, laborem, Col.: ictus, Curt.: parentum gaudia falsis lacrimulis, Catull.: ignavi cuiusque tenuissimas spes, Sall. fr.: improbas spes hominum, Plin. ep. ...
ef-fodio (ecfodio = ex-fodio), fōdī, fossum, ere, ... ... latebras, Verg.: portus, Verg.: lacum, Suet.: in proximo agro scrobem, Tac.: cuiuslibet altitudinis effodiendi sunt putei, Veget. mil. – II) aufgraben = umgraben ...
ex-plāno , āvī, ātum, āre (ex u. planus), ... ... partem curationis, Cels.: alcis vitia, Amm.: argumentum nondum verbis explanatum, Quint.: de cuius hominis moribus pauca prius explananda sunt, quam initium narrandi faciam, Sall.
astūtus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... ast., Gell.: Parthorum ast. fuga, Prop.: hoc celandi genus quale sit et cuius hominis, quis non videt? Certe non aperti, non simplicis: versuti potius, ...
ēventum , ī, n. (evenio), I) der Ausgang ... ... Cic.: causarum cognitio cognitionem eventi facit, Cic.: non eventis sed factis cuiusque fortunam ponderari, Cic.: plures aliorum eventis docentur, Tac. – II) ...
glēbula (glaebula), ae, f. (Demin. v. gleba), ... ... 8, 3, 13: nivis, Scrib. Larg. 199: thus exiguum et odoris alicuius unam concremare glebulam, Arnob. 7, 12. p. 246, 27 R.: ...
cohērēs , ēdis, c, der Miterbe, L. ... ... esse alci, Cic.: coheredes habere, Quint. – die Miterbin, cuius filia nepti coheres data, Papin. dig. 34, 9, 16. § 1 ...
oblīquo , āvī, ātum, āre (obliquus), seitwärts-, schräg-, ... ... preces, versteckt-, auf feine Art vorbringen, Stat.: responsa, Arnob.: Q cuius (K) similis effectu atque specie, nisi quod paulum a nostris obliquatur, ...
flātūra , ae, f. (flo), I) das Blasen ... ... 197: argentaria, Corp. inscr. Lat. 6, 8455. – übtr., unus alicuius flaturae fuit Thraex, war von halbwegem Guß, machte sich etwas besser, ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... Cic.: ita sibi cum Dolabella convenisse, ut etc., Cic.: convenit inter eos, cuius cornu prius laborare coepisset, ut is capite suo fata patriae lueret, Val. ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... navibus spes in velis armamentisque consisteret, Caes.: in interitu tuo salus et vita optimi cuiusque, libertas populi Romani dignitasque consistit, Cic.: causa perniciosissimi belli in persona tua ...
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro