circum-termino , āre, rings umgrenzen, Iren. 4, 36, 2. Augustin. c. Adimant. 28, 2.
circumforātus , a, um (circum u. foro), rings umbohrt, Plin. 17, 252.
circum-assisto (circumadsisto), ere, rings herumtreten, Novell. Iustin. 18, 7.
circum-torqueo , ēre, umdrehen, alqm retrorsum, Apul. met. 6, 30.
circum-aspicio (circumadspicio), ere, sich rings umsehen, Plin. 8, 121.
accumbitōrium , ī, n., s. accubitōrium.
circum-undique , s. circum no. I, A.
circumadsisto , s. circum-assisto .
circumscrīptio , ōnis, f. (circumscribo), die Beschreibung eines Kreises ... ... – B) ( nach circumscribo no. II, D) die Hintergehung, die ... ... Cic. Flacc. 74, adulescentium, Cic. de off. 3, 61: alqm circumscriptionis accusare, Sen. contr. exc. 6, ...
circumforāneus u. circumforānus , a, um (circum u. forum), I) am Markte befindlich, aes, (auf dem Forum von den Wechslern) geborgtes Geld = Schulden, Cic. ad Att. 2, 1, 11. – ...
circumscrīptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus ... ... beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ...
circumscrīptor , ōris, m. (circumscribo), I) der Übervorteiler, Betrüger, Gauner, Cic. Cat. 2, 7. Sen. exc. contr. 6, 3. p. 285, 4 K. Iuven. 15, 135. Ambros. ep. 32, 2. ...
circumcīdāneus , a, um (circumcido), mustum c., Most, der nachgekeltert wurde, indem man in die ... ... machte, Cato r. r. 23, 4. – Dass. mustum circumcisicium b. Varr. r. r. 1, 54, 3.
circumcīsōrium , ī, n. (circumcido), ein chirurg. Instrument, um die Tiere am Fuße zur Ader zu lassen, das Aderlaßeisen, Veget. mul. 1, 26, 2.
circumglobātus , a, um (circum u. globo), um etw. zusammengerollt, animalia circumglobata escae saepe extrahuntur, v. kleinen Insekten, Plin. 9, 154.
circumferentia , ae, f. (circumfero), der Umkreis, Apul. flor. 18. p. 28, 7 Kr. Gromat. vet. 102, 4 sqq. u. ö.: Plur., Gromat. vet. 107, 18. Mart. Cap. 8. § ...
circumlātrātor , ōris, m. (circumlatro), der Umbeller, übtr. = der Umtoser, v. Ozean, Avien. or. mar. 391 ( wo circumlătrātor gemessen ist).
circum-vectitor , ārī (circum u. vectito), reihum umherfahren, -schiffen, oppida, in die Städte, Plaut. rud. 933.
circumstrīdēns , entis (circum u. strideo od. strido), umherschwirrend, circumstridentes larvae, Amm. 14, 11, 17.
circumfluentia , ae, f. (circumfluo), der Überfluß, die reiche Fülle, divitiarum, Eccl.: corporalium bonorum, Eccl.
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro