cummi (commi, gummi), n. indecl. (κόμ ... ... Gummi ( nicht Harz), cummi Alexandrinum, Scrib.: cummis optima, pura, Plin.: cummis Alpina, Cinna fr.: cummis Alexandrina, Scrib.: cummim indito, Cato: dolia crassā gummi linere, Col ...
cummis (gummis), is, f., s. cummi.
cucumis , meris, m. (vgl. griech. ... ... u. 57: Dat. cucumi, Plin. 19, 181: Acc. cucumin, Plin. 9, 2 u. 20, 7, cucumim, Plin. 20, 8: Abl. cucumi, Plin. 19, 118 ...
cumīnum (cymīnum, -on, spätlat. cimīnum u. comīnum), ī, n. (κύμινον), der (bleichmachende) Kümmel (Carum Carvi, L.), Varro LL. 5, 103. Hor. ep. 1, 19, 18 ...
acūmino , āvī, ātum, āre (acumen), zuspitzen, Lact. de opif. dei 7, 7: öfter Partic. acuminatus, zB. cornu lunae, telum, Plin.: lingua, Lact.: im Bilde ...
cummino (gummino), āre (cummi, gummi), Gummi ausschwitzen, prunus inserenda est antequam cumminet, Pallad. 2, 15, 20.
cummītio (gummītio), ōnis, f. (cummi, gummi), das Bestreichen od. Verschmieren mit Gummi, Col. 12, 52, (50) 17.
cacūmino , āvī, ātum, āre (cacumen), zuspitzen, summas aures, Ov.: saxo ensem, Sidon.: ova cacuminata, Plin.
cumīnātus (cymīnātus), a, um (cuminum), mit Kümmel versehen, -gemischt, sal, Pallad. 12, 22, 5. – subst., cumīnātum (cimīnātum), ī, n., Kümmelbrühe (bestehend aus Kümmel u. andern ...
cumīnīnus , a, um (cuminum), aus Kümmel, Kümmel-, oleum, Ps. Apul. herb. 74, 4.
circumicio , iēcī, iectum, ere (circum u. iacio), ... ... übtr., v. der Rede, dabeistehend, circumiectae orationis copia, Quint. 4, 2, 117. – II) alqd ... ... etw. umschließen, umgeben, sic animus extremitatem caeli rotundo ambitu circumiecit, Cic. Tim. 26: ...
cumminōsus (gumminosus), a, um (cummi), gummireich, bdellium, Plin. 12, 36: umor, Plin. 16, 181: folia, Plin. 22, 24 (wo überall früher falsch gummosus).
dē-cacūmino , āre (de u. cacumen), einen Baum köpfen, Col. 4, 7, 3 u.a.
circum-itio , - itor , - itus , s. circuitio etc.
... 13: ubi tempus visum est, quo pervenisse iam circummissi videri poterant, Liv. 29, 33, 3: m. Ang. wo? post montes circummisit, er ließ ein Korps sich hinter dem B. wegziehen, Liv. 4, 18, 4: iugo circummissus Veiens, der den Bergabhang umgehende V., Liv. ...
... übtr.: a) v. Ländern usw., Pisidia omnis et Chersonesus quaeque circumiacent Europae, Liv. 37, 54, 11: circumiacentes populi, die umherwohnenden V., Tac. ann ... ... – b) (als rhetor. t. t.), circumiacentia, ium, n., die umstehenden Worte ...
circum-mingo , ere, um etw. herumharnen, alqm, vestimenta, Petr. 57, 3 u. 62, 6.
2. circumiectus , ūs, m. (circumicio), das Herumwerfen, -legen, ... ... v. Örtl., ut ita munita arx circumiectu arduo et quasi circumciso saxo niteretur, Cic. de rep. 2, 11: vox devoratur rudi parietum circumiectu, durch die umgebenden rauhen Wände, Plin. 11, ...
circumiectio , ōnis, f. (circumicio), I) das Herumwerfen, Cael. Aur. acut. 1, 2, 31. – II) die Bekleidung, Arnob. 2, 43.
circum-inicio , ere, ringsum aufwerfen, vallum, Liv. 25, 36, 5.
Buchempfehlung
E.T.A. Hoffmanns zweiter Erzählzyklus versucht 1817 durch den Hinweis auf den »Verfasser der Fantasiestücke in Callots Manier« an den großen Erfolg des ersten anzuknüpfen. Die Nachtstücke thematisieren vor allem die dunkle Seite der Seele, das Unheimliche und das Grauenvolle. Diese acht Erzählungen sind enthalten: Der Sandmann, Ignaz Denner, Die Jesuiterkirche in G., Das Sanctus, Das öde Haus, Das Majorat, Das Gelübde, Das steinerne Herz
244 Seiten, 8.80 Euro