cardimona , ae, f. (= καρδιωγμός), Magenschmerz, Magendrücken, Cael. Aur. acut. 2, 35, 187.
Phaedimus , ī, m. (Φαίδιμος), Sohn des Amphion u. der Niobe, Ov. met. 6, 239.
redimītus , Abl. ū, m. (redimio), die Umwindung, Solin. 33, 16 M.
dīminūtio , s. dēminūtio.
... die vadimonium factum esse diceres, Cic.: vadimonia facere in posterum diem, Val. Max.: vadimonium facere alci, Plaut.: vadimonia fiunt, Lucr.: eo vadimonia fieri, dort sollten die Prozesse verhandelt werden, Liv.: vadimonium constituere, Cic.: vadimonium alci imponere, Nep.: vadimonium promittere ...
rudīmentum , ī, n. ( zu rudis, e-rudio), ... ... ) im Kriegsdienste, r. militare, Liv.: rudimenta militiae, Vell.: dura rudimenta belli, Verg.: magnorum praefectorum et ducum haec incrementa sunt et rudimenta, Pflanz- u. Übungsschule, ...
dīmidiātus , a, um (dimidium), halbiert, halb, die Hälfte ... ... ., homines defoderunt in terram dimidiatos (bis zur Hälfte des Leibes), Cato oratt. 37. fr. 3: scherzh., procellunt sese in mensam dimidiati, dum appetunt, mit ...
dīmidietās , ātis, f. (dimidius), die Hälfte, Pompei. gr. 4. § 8. p. 124, 29 K. Chalcid. Tim. 10. 15. 38. 64. Boëth. Arist. anal. pr. 1, 38.
dīminūtīvē , - vus , s. dēminūtīvē, dēminūtīvus.
adimplētor , ōris, m. (adimpleo), der Erfüller (durch Inspiration), der Begeisterer, prophetarum, Augustin. serm. 232, 3.
adimplētio , ōnis, f. (adimpleo), die Vollendung, die Erfüllung, carnis, Hieron. ep. 121, 10: legis, Tert. adv. Marc. 4, 33.
dīmidiātio , ōnis, f. (dimidio), die Halbierung, Tert. adv. Marc. 1, 24.
in-dīmissus , a, um (in u. dimitto), nicht von sich gelassen, uxor, Tert. adv. Marc. 4, 34.
in-dīmēnsus , a, um (in u. dimetior), unvermeßlich, unzählig, Amm. 19, 2, 4.
sedimentum , ī, n. (sedeo), der Satz, Bodensatz, Plin. 36, 73.
pōmerīdiem , richtiger postmeridiem, w. s.
dymachērus , s. dimachaerus.
condīmentum , ī, n. (condio), I) ... ... Gewürz, a) eig.: cenas condimentis condire, Plaut.: cibi condimentum est fames, potionis sitis, Cic.: ... ... = Würzkraut, condimentorum fascis, Edict. Diocl. 6, 48: condimenta viridia, arida, ...
redimīculum , ī, n. (redimio), I) das Band, das Stirnband, -kettchen, das Halsband, die Halskette, Cic. Verr. 3, 76. Ov. met. 10, 265. Iuven. 2, ...
dimachaerus , ī, m. (διμάχαιρος), der Kämpfer mit zwei Schwertern (eine Art Gladiatoren), Corp. inscr. Lat. 13, 1997 (wo aus der Volksspr. dymacherus).