duis , altlat. = bis (zweimal), Cic. or. 153.
ducis , s. dux a.E. /.
quī-vīs , quaevīs, quidvīs u. adi. quodvīs, wer od. was ... ... , alles ohne Unterschied, quidvis loqui oder dicere, Plaut.: quidvis perpeti, alles mögliche, ... ... , Cic.: m. Genet., quidvis oneris impone, Ter.: quidvis anni = quovis anni tempore, Cato. ...
bis , Adv. (st. duis v. duo, griech. δίς, got. tvis, nhd. zwier), zweimal, auf zweierlei-, auf doppelte Weise, in una civitate bis improbus fuisti, Cic.: in quo bis laberis: primum quod ...
dux , ducis, c., (duco) der Führer, Leiter, die ... ... der Fürst, Kaiser, Ov. u.a. – / Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. 10, 19, 15.
re-dux , ducis (reduco), I) aktiv = zurückführend, -bringend, -geleitend, nisi te reduce (außer wenn du zurückführst) nulli ad penates suos iter est, Curt.: chorea, Mart. – oft Beiwort Jupiters u. der Fortuna, ...
dēdux , ducis (deduco), abgeleitet, abstammend, Symm. epist. 8, 69.
mollis , e (aus * molduis, zu altindisch m dū-ḥ), beweglich, biegsam, geschmeidig, weich, I) eig. u. übtr.: A) an sich biegsam, gelenk, geschmeidig, elastisch, weich, 1) eig ...
trādux , ducis, m. (traduco), die Weinranke, die weiter gezogen und so fortgepflanzt wird, der Weinsenker, Scriptt. r.r. u.a. – bildl., tr. carnis, Prud. apoth. 915. – / Auct. Aetnae ...
prōdux , ducis, m. (produco), der (wachsen gelassene) Senker, Tert. de carne Chr. 20.
ēlēctio , ōnis, f. (eligo), das Auswählen, ... ... a) einer Pers.: decem captivorum, Val. Max.: cum fortuna non electionem (ducis) daret, Vell.: senatus electionem (legatorum) Galbae permiserat, Tac.: Pisonem Licinianum ...
vēnātus , ūs, m. (venor), I) das Jagen ... ... meis venatibus dona auxi, Verg.: nympha non venatibus apta, Ov.: illa Romuli proles assiduis venatibus exercitata, Colum.: venatu ali, Plin.: in venatuu, proficisci (v. ...
assiduē (adsiduē), Adv. m. Superl. ... ... Cic.: gallos gallinaceos sic ass. canere coepisse, ut nihil intermitterent, Cic. – assiduissime mecum fuit Dionysius Magnes, Cic. Brut. 316: salientes assiduissime interdiu et noctu, SC. b. Frontin. aqu. 104.
argilla , ae, f. (ἄργιλλο ... ... homullus ex argilla et luto fictus Epicureus, Cic. Pis. 59: argillā udā imitari quidvis, Hor. – / argila geschr. b. Ven. Fort. 9, ...
ir-redux , ducis (in u. redux), nicht zurückführend, via, Lucan. 9, 408.
permānsio , ōnis, f. (permaneo), I) das Verbleiben ... ... . 27, 5, 7: statio significat permansionem, Augustin. serm. 179, 3: quodvis enim supplicium levius est hāc permansione, als immerfort hier zu bleiben, Cic ...
frondēsco , fronduī, ere (Inch. v. frondeo), Laub ... ... 15, 561: in hederae faciem, Ov. met. 4, 395: cum arbores fronduissent, Greg. Tur. hist. Franc. 9, 17. p. 372, 12. ...
imperātus , Dat. uī, Abl. ū, m. ( ... ... Dat., Ambros. de fuga saec. 2, 8: Abl., imperatu ducis, Amm. 18, 6, 10: imperatu eiusdem Gratiani, Amm. 31, 7 ...
cohortātio , ōnis, f. (cohortor), der ermunternde Zuspruch, ... ... sine causa suscepta, Cic.: m. subj. Genet., illa Hannibalis, Cic.: ducis, Tac.: m. obj. Genet., decimae legionis, Caes.: militum, Nep ...
maestitūdo , inis, f. (maestus), die Traurigkeit, ... ... . ep. 2, 2: m. subj. Genet., animae, Ambros. de viduis 6. § 36: m. obj. Genet., novae captivitatis, über ...
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro