graecisso , āre (γραικίζω), gräzisieren, a) = die griechische Manier nachahmen, im griechischen ... ... 11. – b) griechisch sprechen, si quid adhuc a matre graecissat, von seiner Mutter her etwas griechisch ...
graecissātio , ōnis, f. (graecisso), das Gräzisieren, die Nachahmung der griechischen Manier, Plur. bei Schol. Pers. 1, 99.
Clanius , ī, m., Fluß in Kampanien, j. Clanio Vecchio, der von Nola kommend die laborinischen (phlegräischen) Gefilde durchströmte u. häufig die anliegenden Ländereien, namentlich auch das Städtchen Acerrä überschwemmte, bei seiner Mündung Liternus (j. Patria) gen., ...
Īnarimē , ēs, f. (εἰν Ἀρίμοις, Hom. ... ... Aen. 9, 716. Ov. met. 14, 89: vgl. Inarime a Graecis dicta Pithecusa, Mart. Cap. 6. § 644.
applēnē , Adv., völlig, vollständig, litteris Graecis appl. eruditus, Hieron. vita Pauli 4.
compedio , īvī, ītum, īre (compes), mit Fußfesseln od ... ... I) eig.: pedes corrigiis, Varr. sat. Men. 180: in Graecis codicibus non ενεπόδισεν, quod est impedivit, sed συνεπόδισεν legimus, quod est compedivit, ...
graecizo , s. graecisso.
1. perfectus , a, um, PAdi. (perficio), I) ... ... , Sen.: in dicendo, in arte, Cic.: C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis, Cic. – Perfectissimus, Ehrentitel der spät. Kaiszt (s. Bünem. ...
glōriōsus , a, um (gloria), I) objekt., ruhmvoll ... ... Cic.: gloriosissimum factum, Cic.: magnificum illud etiam Romanisque hominibus gloriosum, ut Graecis de philosophia litteris non egeant, Cic. de div. 2, 5. – ...
litterātus , a, um (litterae), I) mit Buchstaben bezeichnet, ... ... nec infacetus et satis litteratus, Cic.: ut (architectus) litteratus sit, Vitr.: litteratus Graecis et Latinis librarius, Corp. inscr. Lat. 11, 1236: quibus (ineptiis) ...
mendōsitās , ātis, f. (mendosus), die Fehlerhaftigkeit, ... ... inst. div. litt. 4: Plur., codicum Latinorum non nullas mendositates ex Graecis exemplaribus emendavimus, Augustin. epist. 261, 5.
nam , Coni. (Acc. sing. fem. zum Pronominalstamm * ... ... hunc Heracleensem de nostra civitate eiciemus? Nam si quis maiorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat, wenigstens irrt der, der usw ...
cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... Gell.: saluti suae, Tert.: rebus meis, Apul. – λ) m. (gräzisierendem) Genet., corporis curata (Psyche), Apul. 5, 2: virginitatis, Apul. ...
peto , īvī u. iī, ītum, ere (altind. ... ... Ov.: latere imo spiritum, Hor. – 2) übtr.: p. alqd a Graecis, Cic.: a litteris exiguam doloris oblivionem, Cic.: praesidium ex alcis benevolentia, ...
1. cēdo , cessī, cessum, ere (über die Etymol. ... ... .: alci in nulla re, Nep. – ut aut non multum aut nihil omnino Graecis cederetur (unpersönl.), Cic.: salix quantum cedit olivae... tantum tibi cedit Amyntas ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... se neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum, Nep.: c. cum Graecis, sich verbünden, Iustin. – m. Ang. gegen wen? ...
verto (archaist. vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... sic verterem Platonem, ut verterunt nostri poëtae fabulas, Cic.: verti etiam multa de Graecis, Cic.: v. Graeca in Latinum, Quint.: annales ex Graeco in Latinum ...
2. levis , e ( aus *leghuis, vgl. griech. ... ... .: poet. mit folg. Infin., im Bilde, fessis leviora tolli Pergama Grais, als eine leichtere Last aufzuheben (= leichter zu vernichten), Hor. carm. ...
iūxtā (verwandt mit iungo), dicht daneben, -neben, ... ... – dah. mit Vergleichungspartikeln, rei publicae iuxta ac sibi consulere, Sall.: litteris Graecis i. at que Latinis eruditus, Sall.: parēre atque imperare i. paratus, ...
imbuo , buī, būtum, ere (*imbu, vgl. altind. ... ... non perfunctus litteris, sed imbutus, Suet.: litteris saltem leviter imbutus, Quint.: litterulis Graecis imbutus, nur oberflächlich mit der griech. Literatur bekannt, Hor.: an tu ...
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro