vīnōsitās , ātis, f. (vinosus), der Weingeschmack, Tert. de ieiun. 1.
... , Ter.: m. folg. si oder quod (daß), ignoscite, si etc., Cic.: mihi ignoscas, quod etc., Cic.: absol., ... ... (beide bei Prisc. 10, 18). Spart. Pesc. 4, 5: ignosciturus, Piso fr. bei Prisc. 10, 18. Ambros ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... nachsichtig sein, etw. nachsehen = verzeihen, poëtae non ignoscit, nobis concedit, Cic.: alienis peccatis, Cic.: temere dicto, Cic.: vitio, ...
... vera, Plin. 12, 72: praecipuā tamen differentiā dinoscitur (scincus) a crocodilo, Plin. 28, 119: unde igitur dinoscitur et discernitur nomen a participio, Charis. 48, 5: non ... ... u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. ...
dē-linquo , līquī, lictum, ere, I) v. tr. ... ... – m. allg. Acc., non edepol deliqui quicquam, Plaut.: quodcumque deliquisset, ignosciturum affirmabat, Calp. Pis. fr.: si ille quid deliquerit, Plaut.: si quid ...
in-tumēsco , tumuī, ere, auf - od. ... ... vor Zorn aufschwellen, zornig werden, intumuit Iuppiter od. Iuno, Ov.: ignoscite, si quid intumuit pietas, Claud.: m. Dat. (gegen), ...