mīrāculum , ī, n. (miror), I) etwas Wunderbares ... ... et miracula philosophorum somniantium, Cic.: adiciunt miracula huic pugnae, Liv.: quae rem miraculo eximeret, das Wunderbare benähme, Liv.: miraculo esse u. alci esse, ...
madefacio , fēcī, factum, ere, Passiv madefīo , factus ... ... , Plin.; aceto madefacti centones, Sisenn. fr.: spongiam mad. (Ggstz. exprimere), Suet.: caules mad. et exprimere, Plin.; radix in vino madefacta, Plin.: caput irino, caput rosā ( ...
scrūpulus (in Hdschrn. auch scrīpulus), ī, m. (Demin ... ... jmdm. einen Floh ins Ohr setzen, Ter. u. Cic.: scr. eximere alci, Plin. ep.: sine scrupulo, ohne Bedenken, Colum. – ...
immūnitās , ātis, f. (immunis), I) das Freisein ... ... , Caes.: cunctarum rerum, Iustin.: Plur., immunitates dare, Cic.: veteres immunitates adimere, Suet. – II) übtr., das Freisein von etw., ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), ... ... e conspectu, Plaut.: adducere alqm in conspectum alcis, Hirt. b. G.: adimere conspectum oculorum (v. der Dunkelheit) od. conspectum terrae (v. Rebel), Liv.: adimere in omnes partes conspectum (v. der Dunkelheit), Liv.: amittere alqm ...
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... secretum consilium et alicuius causae meditationem tractantibus, ich komme euch, die ihr in geheimer Sitzung eben den Gang eines Prozesses verhandelt, wohl ungelegen, Tac. – neminem ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... c., haec conspiratio in republica bene gerenda, Cic.: citius cum eo veterem coniunctionem dirimere, quam novam conciliare, Cic.: illam Caesaris coniunctionem defugere, Cic.: Pompeium a ...
commercium , ī, n. (com u. merx), der ... ... der Gefangenen, Schließen eines Waffenstillstandes u. dgl.) tollere, Verg., od. dirimere, Tac.: commercio hominum frui vetuit, Suet.: veto esse tale luminis commercium, ...
colloquium , ī, n. (colloquor), die Unterredung, ... ... ad alqm colloquii causā, Caes.: colloquium differre in posterum diem, Liv.: c. dirimere (von einem Umstand), Caes.: colloquia militum interrumpere, Caes.: se immiscere ...
hospitālis , e (hospes), I) zu den Gästen od. ... ... Liv. – subst., hospitālia, ium od. iōrum, n., die Gastzimmer, Vitr. 6, 7 (10), 4 u. (auf der Bühne ...
explānātio , ōnis, f. (explano), I) die Verdeutlichung ... ... die deutliche Aussprache, verborum, vocum, Quint.: absol., explanationem omnem adimere, Plin. 7, 70. – II) die Auseinandersetzung, Darlegung, ...
contemptio , ōnis, f. (contemno), die Geringschätzung ... ... in contemptionem od. in summam contemptionem venire, Caes.: adversariorum causam per contemptionem deprimere (Ggstz. nostram causam laudando tollere od. extollere), Cornif. rhet. ...
moderātrīx , trīcis, f. (Femin. zu moderator), I) die Mäßigerin, ut illaec hodie quot modis moderatrix linguae fuit, Plaut. cist. 537 ... ... . officii, Hinleiterin zur Pfl., Cic.: res publica m. omnium factorum, Bestimmerin, Cic.
... fulgeo , fulsī, ēre, hervorleuchten, -schimmern, -blitzen, I) eig.: nitor zmaragdi prae-fulget collo ... ... .: praefulsit honesti dignitas, Gell. – B) prägn., zu stark hervorschimmern, splendore (Ggstz. occaecari tenebris), Cornif. rhet. 3, ...
articulātus , a, um, PAdi. (v. articulo), I) mit Gelenken ( Gliedern ) versehen, dei ... ... u. Gramm.: locutio non articulata, sed confusa, Cael. Aur.: articulata verba exprimere (v. Papagei), Isid.
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... Cic.): diligenter diiudicare eam controversiam, Cic.: diiudicare controversiam verbis, non aequitate, Cic.: dirimere controversiam, Cic.: disceptare eorum controversias, Cic.: disceptare inter se controversias iure ac ...
auriculārius (in der Vulgärspr. ōriculārius), a, um (auricula), ... ... subst.: auriculārius, ī, m., ein Ohrenrat = ein geheimer Ratgeber, Vulg. 2. regg. 23, 23.