1. rēmus , ī, m. (altlat. resmus; vgl ... ... a) eig.: remos ducere, Ov., oder impellere, Verg.: navigium remis incitare, Caes.: remis insurgere, incumbere, inhibere, s. d. Verba: remos ...
Re-frēno , āvī, ātum, āre, mit dem Zügel im Laufe zurückhalten, anhalten (Ggstz. incitare), I) eig.: equos, Curt. 4, 16 (60), 3. ...
purpurātus , a, um (purpura), in Purpur gekleidet, ... ... . Fürsten, im Plur. Hofleute, Höflinge, Kämmerlinge, purpuratis tuis ista minitare, Cic.: duces regii, praefecti et purpurati, Liv.: purpuratis solita vanitas, Curt ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... gens, ut barbari credunt, sapientiā excellet, Curt.: facilius est currentem, ut aiunt, incitare, quam commovere languentem, Cic.: haec civitas Rhenum, ut supra demonst avimus, ...
sēdo , āvī, ātum, āre (Causat. v. sedeo), ... ... .: appetitus, Cic.: molestias, Cic.: impetum populi, Cic.: animos (Ggstz. incitare), Cic.: iram, Plaut.: seditionem, Cic.: tumultum, Caes.: discordias, Cic.: ...
... . ext. 1. – Sprichw., currentem hortari, incitare od. instigare, od. addere calcaria ... ... incitavi, Cic. Phil. 3, 19: facilius est currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem, Cic. de or. 2, 186: alqm ad pacem currentem, ut aiunt, incitare, Cic. ep. 15, 15, 3. So nun bes.: ...
1. calor , ōris, m. (caleo, s. Varr. ... ... calidae, Laconici, clibani, Cels.: calor, qui aquā continetur, Cic.: myrrhiten attritu incitare ad calorem, warm reiben, Solin. – Ggstz. terra in se ...
tardo , āvī, ātum, āre (tardus), I) intr. ... ... Errichtung lange verzögert worden ist, Cic. poët.: Ggstz., in curriculis equos incitare, tardare, Arnob. 1, 43: aliae (res) urinam citant, aliae tardant ...
in-cito , āvī, ātum, āre, in rasche Bewegung ... ... s. curro (Bd. 1. S. 1839). – refl. se incitare u. medial incitari, sich in schnelle Bewegung setzen, seinen ...
sēgnis , e (aus *sēq-ni-s zu griech. ... ... segnes et tardi, Sen.: laudare promptos et castigare segnes, Tac.: segniores castigare atque incitare, Caes.: equus segnior annis, Verg.: segnem volvi sinit, unvermögend zu fliehen ...
prūrio , īre, jucken, I) im allg.: ... ... carmina pruriant, Mart.: prurire opusculum Sulpitiae, Auson.: quod pruriat (die Geilheit) incitare, Catull. – m. Acc. neutr. st. des Adv., ...
stimulo , āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem ... ... anspornen, anstacheln, anreizen, anregen, zusetzen, a) m. Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere ...
dē-sisto , stitī, stitum, ere, sich von etw. hinwegstellen ... ... den T. nicht mehr fürchten, Cic.: tandem obloqui desistunt, Liv.: senatum incitare adversus legem haud desistebat, Liv.: ingenium desiste requirere nostrum, Ov. – non ...
rapidus , a, um (rapio), reißend, I) ... ... : accipiter avium rapidissimus, Gell. 10, 12, 2. – sprichw., incitare rapidum, Catull. 63, 85. – b) v. Lebl.: mare, ...
... .: mit bl. Infin., quod nunc minitare facere, Ter. Hec. 427: mit Acc. u. Infin ... ... excisurum (se) urbes minitans, Verg. – absol., etiamne, carnifex, minitare? Plaut. – / Parag. Jnfin. minitarier, Plaut. Amph. ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... umgewendet, Cic. – c. languentem, auf die Beine bringen (Ggstz. incitare currentem), Cic.: u. so c. alqm commodi sui causā, Cic. ...
aviditās , ātis, f. (avidus), die instinktartige, hastige, ungeduldige ... ... av. nimia, Cels.: av. ieiuna, Heißhunger, Plin.: aviditatem excitare, incitare, facere, Plin.: aviditatem inhibere, Plin. – c) der Geschlechtstrieb, Plur ...
2. attrītus (adtrītus), ūs, m. (attero), I) ... ... absol., apri tela (Hauer) sua attritu acuentes, Sen.: myrrhiten attritu incitare ad calorem, warm reiben, Solin.: lateribus attritu exulceratis, wund gerieben, ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die ... ... cognitionis cupiditate incensa, Cic.: incĭdere in imperiorum, honorum, gloriae cupiditatem, Cic.: incitare alqm cupiditate imitandi, Cic.: omnem suam mentem, curam, cogitationem ad alcis rei cupiditatem incitare, Cic.: cupiditati suae indulgere alqā re, Val. Max.: cupiditatibus principum et ...
pollicitātio , ōnis, f. (pollicitor), das Versprechen, ... ... Caes.: alqm multis pollicitationibus aggredi, Sall.: legiones non destitit litteris atque infinitis pollicitationibus incitare, As. Poll. in Cic. ep.: illorum pollicitationibus accensus, Sall.: ...
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro