piger , gra, grum (piget), an etwas ungern-, mit Verdruß ... ... moles, träge, schwerfällige, Claud.: pueri Vaterno Rasinaque pigriores, Mart.: pigrius nihil delicatis, Plin. ep. – m. in u. Abl, in labore ...
condylus , ī, m. (κόνδυλος), I) der mittlere Gelenkknochen der Finger, complicatis in condylos digitis, mit so geballter Hand, daß die Gelenkknochen der Finger ...
ex-aperio , īre, völlig eröffnen, übtr., völlig auflösen, quis exaperit istam tortuosissimam et implicatissimam nodositatem? Augustin. conf. 2, 10. – / Tac. hist. 5, 13 jetzt apertae.
implicātus , a, um, PAdi. (v. ... ... im Reden, Amm. 26, 6, 18: Superl., quaestio ista obscurissima et implicatissima, Gell. 7 (6), 2, 15: implicatissimum aenigma, Augustin. conf. 11, 22 in.: ista tortuosissima et implicatissima nodositas, Augustin. conf. 2, 10 in.
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... malis antennisque de nave in navem traiectis ac validis funibus velut uno inter se vinculo illigatis comprendit, Liv. – v. lebl. Subjj., oras vulneris suturae comprehendunt, ...
prōflīgātus , a, um, PAdi. (v. 1. profligo), ... ... Schlechtigkeit, heillos, ruchlos, profligati homines, Cic.: tu, omnium mortalium profligatissime ac perditissime, Cic. Verr. 3, 65. – II) von der ...
1. conciliātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... bei jmd. beliebt, alci, Liv. u.a.: nobis conciliatissimus, Symm. – II) zu etw. geneigt, einer Sache ...
*Denthāliī , ōrum, m. (Δενθάλ ... ... messenisch-lakonischen Grenze. – Dav.: Denthāliās , ātis, von D., denthaliatisch, ager, Tac. ann. 4, 43.
... zart, sanft, capella, Catull.: oves, Plin. ep.: Anio delicatissimus amnium, Plin. ep.: aqua, Curt.: delicatior tenuiorque cauliculus, Plin. ... ... 947: nimium ego te habui delicatam, Plaut. Men. 119: est fastidii delicatissimi, Cic. de fin. 1, 5: aures d., ...
1. re-ligo , āvī, ātum, āre, I) zurückbinden ... ... in einem an ein anderes gebundenen u. befestigten Fahrzeuge, Plin.: manibus suā sponte religatis, Curt.: rel. herbam desectam, zusammenbinden, Colum. – m. ...
1. dē-ligo , āvi, ātum, āre, I) anbinden ... ... mit etw. umbinden, in etw. binden, linteolo deligatis tantum granis XXX, Plin. 20, 184. – b) insbes., als ...
ex-plico , āvī, ātum u. (nicht bei Cicero) ... ... geben, sich verständigen, hoc igitur explica, Cic.: hoc mihi explices, Cic.: explicatis consiliis, Liv. – u. b) in einer andern Sprache dem ...
... pluribus eorum scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis, aneinander geheftet, Caes.: linum in fasciculos manuales colligatum, Plin.: ... ... zusammenbinden, zubinden, verbinden, crura fracta mox circumdatis ferulis colligata, Col.: colligatis vulneribus, Suet. – c) ein leb. Wesen mit Banden ...
re-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) zurückgießen, - ... ... , wieder abliefern, Nilo copias suas, Plin. pan. 31, 3: tot spoliatis bona, ibid. 40, 4: quod accepit, ICt.: impensas invicem, ICt.: ...
ob-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... (sich schwenken) obvertique aciem in hostem viderunt, Liv. 6, 24, 7: profligatis obversis, nach Besiegung seiner Gegner, Tac. ann. 12, 14. – ...
1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... , überdecken, belegen, sulcos lapide od. perticis saligneis od. sarmentis colligatis, Cato: contabulationem summam lateribus lutoque, Caes.: haec longuriis cratibusque, Caes.: tabernacula ...
fāstīdium , iī, n. (zsgz. aus fastitidium zu ... ... verwöhnte Geschmack, die Krittelei bei Beurteilung eines Ggstds., delicatissimum, Cic.: audiendi, Cic.: Plur., dixisti non tam ea quae recta ...
tortuōsus , a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen ... ... anxiae et tortuosae, interrogatiunculae tort., Hieron.: tortuosissimae concertationes, Augustin.: tortuosissima ista et implicatissima nodositas, Augustin. – II) marternd, schmerzend, urina tortuosior, ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... Cic.: ne in conspectu quidem relinqui, gar nicht in Betracht kommen, Cic.: explicatis ordinibus temporum uno in conspectu omnia videre, alles (in einer Schrift) auf ...
1. explicātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. explico), I) geordnet ... ... , quibus nihil potest esse explicatius, Cic. ad Att. 9, 7, 2: explicatissima responsa, Augustin. epist. 31, 8.
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro