1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω ... ... , Cic.: quod insit in his aliquid probi, quod capit ignaros, Cic.: capior et scire cupio quomodo etc., lasse mich verlocken, Cic.: captus ... ... , unus veram speciem Romani senatus cepit, Liv.: quantum capio, soviel ich verstehe, Augustin. serm. ...
... coepī), ceptum, ere (ob u. capio), I) intr. anfangen, beginnen, inventas occipit, Lucr.: ... ... est agi, Ter. – B) insbes., anfangen, antreten, magistratum, Liv. u. Tac. – / Archaist. Fut. exact ...
... u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, ... ... nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, ...