māgnitās , ātis, f. (magnus), die Größe, Acc. tr. 248.
... infinitae, Caes.: signa (Götterbildsäulen) ingentis magnitudinis, Liv.: ingentis magnitudinis aper, Val. Max.: eximiae magnitudinis aper, Val. Max., iuvenis ... ... Plin. – Plur., magnitudines regionum, Cic.: magnitudines bestiarum excellentes, Gell.: magnitudines montium, Apul.: sidera magnitudinibus ...
māgnificē , Compar. māgnificentius , Superl. māgnificentissimē , Adv. (magnificus), großartig, a) im Aufwand ... ... Streben, großartig, hochherzig, omnia excelsius magnificentiusque et dicet et sentiet, Cic.: eas ipsas virtutes magnificentius appetere ...
māgnifico , āre (magnificus), I) hochhalten, hochschätzen, alqm, Plaut. Men. 371 u.a. Ter. Hec. 260 u. Eccl. – II) übtr., rühmen, erheben, alqm, Plin. 35, 155; 36, ...
māgnitiēs , ēī, f. (magnus), die Größe, Auct. (Lact.) carm. de Phoen. 145.
māgniciēs , s. māgnitiēs.
... a, um, Compar. māgnificentior , Superl. māgnificentissimus (magnus u. facio), sich ... ... glänzend, vir factis magnificus, Liv.: uterque editis operibus magnificus, Val. Max. – c) ... ... und Gedanken = erhaben, pathetisch, magnificum u. magnificentius dicendi genus, Cic. – im üblen ...
māgnidicus , a, um (magnus u. dico), großsprecherisch, v. Pers., Plaut. mil. 923. Amm. 23, 6, 80: mendacia. Plaut. rud. 515.
māgnilocus , s. māgniloquus.
māgniloquus , a, um (magnus u. loquor), I) erhaben, -pathetisch im Ausdruck, Stat. silv. 5, 3, 62. – II) im üblen Sinne, großsprecherisch, prahlerisch, v. Pers., Tac. Agr. 27. ...
Māgnī Campī , ōrum, m. (τὰ μεγάλα πεδία), ein Ort in Afrika bei Utika, Liv. 30, 8, 3.
māgniloquāx , ācis = μεγαλόλαος, großsprecherisch, Gloss. II, 365, 52.
Campī Magnī , s. Māgnī Campī.
māgniloquium , iī, n. (magniloquus), die Großsprecherei, Prahlerei, Itala 1. regg. 2, 3. Augustin. de civ. dei 17, 4, 3. p. 205, 21 D. 2 u.a. Eccl.
māgnificātio , ōnis, f. (magnifico), die Erhebung, Macr. sat. 5, 13, 41.
māgnificentia , ae, f. (magnificus), der edle Charakter, ... ... aedifices, ne extra modum sumptu et magnificentiā prodeas, Cic.: studio magnificentiae prolabi, Tac. – mit Genet ... ... Quint. – insbes., magnificentia verborum u. bl. magnificentia, das Pa ...
māgnificenter , Adv. (magnificus) = magnifice, großartig, prächtig, oppidum m. aedificatum et eleganter, Vitr.: m. opus perfectum, Vitr. – / Compar. magnificentius u. Superl. magnificentissime, s. māgnificē.
per-māgnificus , a, um, sehr prächtig, convivium, Vulg. Esth. 2, 18.
māgniloquentia , ae, f. (magniloquus), I) das Erhabene, Pathetische des Ausdrucks, Homeri, Cic. ep. 13, 15, 2: hexametrorum, Cic. or. 191: Graecarum facundiarum, Gell. 3, 7, 1: dictorum, Iul. Val. ...
im-mānis , e (in u. altlat. manus = bonus ... ... Menge nach, ungeheuer groß, riesig, unermeßlich, außerordentlich, immani corporum magnitudine homines, Caes.: immanis magnitudinis hostis, Vell.: imm. corpus, Riesenleib, Verg.: immani corpore serpens, ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro