male , Adv. (malus, a, um), Compar. pēius ... ... , cui m. dico? Plaut. (vgl. maledico bes.). – male, peius consulere alci, Nep., pessime consulere in ... ... Hor.: m. salsus (witzig), Hor.: so male dicax, Plaut. u. ...
Malea , ae, Akk. ān, f. (Μα ... ... 49 u. 50): Nbf. Maleae, ārum, f. (Μαλέαι), ... ... Cic. ep. 4, 12, 1. – Dav. Malēus , a, um, malëisch, iugum, Flor. 2, 9 ...
anōmalē , Adv. (anomalus), unregelmäßig, anomal, Prob. inst. art. 82, 7 u.ö., sowie a. spät. Gramm.
malefīo , s. male-facio /.
... u. Cic.: cupidus maledicendi, schmähsüchtig, Quint. – Imper. maledic, Cic. Sest. 80 ... ... 6 u. ö. – Pass. impers., indignis si maledicitur, maledictum id esse duco, Plaut.: qui nobis maledictum velit, Ter. – Partic. maledictus, a, um, vermaledeit, verflucht. Spart. Get. 3. ...
maledicē , Adv. (maledicus), lästernd, verleumderisch, cum studiose de absentibus maledice contumelioseque dicitur, Cic. de off. 1, 134: ille nihil praeterquam loqui, et id ipsum maledice ac maligne, didicit, Liv. 45, 39, 16.
maleficē , Adv. (maleficus), zu anderer Schaden, nach schlechter Leute Art, Plaut. Pseud. 1211.
maleficus (malificus), a, um (malefacio), übel handelnd, etwas Böses ... ... .: superstitio, Suet.: bestia piscibus malefica, Plin. – β) mißgünstig, natura, Nep. Ages. ... ... . – II) insbes., zauberisch, subst., a) maleficus, ī, m. u. malefica, ae, f., der Zauberer, ...
male-facio , fēcī, factum, ere, Böses zufügen ... ... 21 u.a.: neque tu verbis solves umquam, quod mihi re malefecisti, Ter. adelph. 164 (in den neueren Ausgaben getrennt malefecisti). – / Passiv, synkop. malfīō, wovon malfiunt, Cass. ...
maledicāx , ācis (male u. dicax), schmähend, v. Pers., Plaut. Curc. 512. Macr. sat. 7, 3, 12: maledicaci dente alqm indesinenter rodere, Ps. Quint. tribun. Marian. 4. – ...
maledicus , a, um (maledico), lästernd, schmähend, schimpfend, homines ... ... .: sermo, Val. Max.: veteris comoediae maledica lingua, Val. Max. – maledicum esse in alqm, Quint. – Compar. u. Superl. von maledicens, w. s.
male-fīdus , a, um, unzuverlässig, unredlich, commentum (List), Amm. 30, 7, 8: colloquia, Rufin. Orig. in psalm. 36. homil. 3, 11.
commalleo , āre u. commalliolo , āre, mit in die Flurkarte aufnehmen, zu seinem Eigentum schlagen, Gromat. vet. 53, 24; 81, 19; 204, 6.
male-faber , bra, brum, übel erdacht, verschmitzt, Prud. ham. 714.
maleficium (malificium), iī, n. (maleficus), die böse ... ... I) im allg.: a) eig.: conscientia maleficiorum, Cic.: maleficium committere od. admittere, begehen, Cic.: in maleficiis teneri, Cic.: ab iniuria et maleficio temperare, Caes.: cetera ...
maledictum , ī, n. (maledico), das Lästerwort, Schimpfwort ... ... ehrenrühriger Ausdruck, nihil est tam volucre quam maledictum, Cic.: maledictum arripere ex trivio, Cic ... ... od. congerere, Cic.: maledicta in vitam alcis conicere, Cic.: maledictis figere alqm, Cic.: alqm ...
maledīcēns , entis, PAdi. (maledico), lästernd, schmähend, ut nunc sunt maledicentes homines, Plaut. merc. 410: ego maledicentiorem quam te novi neminem, ibid. 142: maledicentissima civitas, Cic. Flacc. 7: carmina maledicentissima, Suet. Caes. 75 ...
malefactor , ōris, m. (malefacio), der Übeltäter, Plaut. Bacch. 395. Vulg. 1. Petr. 2, 12 u. 14.
male-castus , a, um, ganz unkeusch, v. Pers., Augustin. de music. 12: poëmata, Serv. de cent. metr. 465, 23 (Keil getrennt male casta).
maledictio , ōnis, f. (maledico), das Lästern, Schmähen, Schimpfen, Cic. Cael. 6: Plur. Arnob. 3, 11.
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro