neglegēns , entis, PAdi. (v. neglego), nachlässig ... ... folg. Infin., postilla optigere ea neglegens fui, Plaut. most. 141 G. – b) übtr., ... ... in Geldsachen, verschwenderisch (Ggstz. diligens, parcus), adulescentia neglegens luxuriosaque, Liv. 27, 8, 5: ut si reus furti ...
neglig ..., s. neglegēns
... diligo), achtsam (Ggstz. neglegens), I) im allg.: a) v. Pers. = ... ... auf Vermögen, Hauswesen, genau = wirtschaftlich, sparsam (Ggstz. neglegens od. prodigus), homo frugi ac diligens, Cic.: homo parcus et ...
neglegentia , ae, f. (neglegens), die Nichtachtung, I) die Nachlässigkeit, Unachtsamkeit (Ggstz. diligentia), in accusando, Cic.: epistularum, Saumseligkeit im Briefschreiben, Cic. ad Att. 1, 6, 1; 8, ...
neglegenter , Adv. (neglegens), nachlässig, sorglos, unachtsam, n. scribere adversaria, Cic.: aut n. aut malitiose facere, Nep.: haud n. corpus occultare, Liv.: n. se et avare agere, Eutr.: neglegentius asservare alqd, Cic.: neglegentius attendere cetera, ...
participiālis , e (participium), zum Partizipium gehörig, verbum, ein dem Partizipium ähnlicher Teil des Verbums, zB. das Supinum, Gramm.: verba, ... ... u. Supinum, Gramm.: p. nomina, von den Partizipien kommende (wie neglegens, amans), Gramm.
āla , ae, f. (v. ago, also = ... ... Bocksgeruch ausströmende Achselgrube, -höhle, graveolentia alarum, Plin.: alarum neglegens sudor, Petr.: gravis hirsutis cubet hircus in alis, Hor. – Die ...
agilis , e, Adj. m. Compar. (ago), ... ... mutis, die lebendiger sind bei usw., Sen.: agilis industria (Ggstz. neglegens et tarda opera), Col.: studium, Amm.: agilis facilisque victoria, rasch u ...
sōcors , cordis (v. sē, ohne, u. cor ... ... fahrlässig, schlaff, Plaut., Sall. u.a.: verb. socors ipsius natura neglegensque, Cic. – mit Genet., ceterarum rerum, Ter. adelph. 695: ...
supīnus , a, um ( zu sub u. super, ... ... Pers., verb. otiosus et supinus, Quint., securus supinusque, Quint., supinus et neglegens, Sen.: sup. Maecenas, Iuven. – β) v. Lebl.: animus ...
crāstinus , a, um (cras), morgend, morgig ( ... ... – subst., crāstinum, ī, n., der morgende Tag, crastini neglegens (unbekümmert), Sen.: cenant tamquam crastinum desperent, Sen. rhet.: ex crastino ...
lēnōcinium , iī, n. (leno), I) das Gewerbe ... ... cupiditatum lenocinia, Cic.: corporum lenocinia, die verführerischen Reize, Cic.: omnis lenocinii neglegens, alle Toilettenkünste verschmähend, Suet.: in leges pacis sibi lenocinia quaerere, ...