... fr. – verb.: a te quaeso et peto, peto quaesoque, quaeso obtestorque, ut etc., Cic.: ... ... edepol, exsurge, Plaut.: tu, quaeso, scribe, Cic.: quam ob rem aggredere, quaesumus, et etc., Cic. – oft ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... . so melius visum amicos quam servos quaerere, Sall. – ββ) Lebl.: pecuniam (vom ... ... mercaturis faciendis, Cic.: fruges boum labore quaesitae, Curt.: iam diu nihil quaesivisse, Cic.: ea, quae voce quaesierat, Quint.: miser homo est, qui ...
... f., klass. als Plur. quadrīgae , ārum, f. (= quadriiugae, v. quattuor u. iugum), das Gespann ... ... – bes. vom Viergespanne der Wettfahrenden, curru quadrigarum vehi, Cic.: quadrigas agitare, Suet.: so auch quadrigae der Sonne, Plaut.: ...
quadrīnī , ae, a (quattuor, s. 1. VarroLL. 8, 55), je vier, molae, Pompon. com. 123: trinis aut quadrinis diebus, Plin.: cardines, Arnob.
quadrivium (quadruvium), iī, n. (quattuor u. via), I) ein Ort ... ... 28 (wo Fr. quadruvium): von vier philosophischen (Logik, Grammatik, Dialektik, Rhetorik), Schol. ... ... ad Hor. art. poët. 307 (wo ebenf. quadruvium).
Quādī , ōrum, m., eine Völkerschaft im Südosten Germaniens, im jetzigen Mähren, ... ... Germ. 41. Capit. Anton. phil. 14, 3 u.a. Vopisc. Prob. 5, 2. Eutr. 8, 13.
quadrifārius , a, um (quattuor), vierfach, Augustin. serm. 264, 5. Arnob. in psalm. 108. Cassiod. var. 1, 45, 5; 3, 51, 5 u. ö.
quadrāgēnārius , a, um (quadrageni), aus vierzig bestehend, von vierzig, a) der Zahl nach, ... ... , vierzigjährig, pupillus, Sen. ep. 25, 1: subst., quadragenarius iste, Arnob. 2, 24.
quadrifidus , a, um (quattuor u. findo; vgl. Prisc. ... ... vierspaltig, sudes, Verg.: quadrifidam quercum scindebat, in vier Teile, Verg. – II) übtr., übh. in vier Teile geteilt, Claud. Prob. et Olybr. 268.
... ob eas causas, Caes.: ob eam rem, quam ob rem, deswegen, Cic. ... ... res, Cornif. rhet.: ebenso ob ea, ob quae, Sall.: u. ob id, ob id ipsum, ob hoc, ob haec, Liv., Vell. ...
ob-rōdo , ere, etw. benagen, ... ... herumnagen, gew. bildl., vermis te semper obrodit, Ambros. de Tob. 7. § 26: haec sunt argumentationis ossa, quae obroditis, Tert. adv. Marc. 2, 5 in.: ut quod obrodat ...
... labilis et mobilis specus aquae, Augustin.: aqua naturā res labilis, Arnob.: quaequam lab. qualitas, Cael. Aur.: limus, schlüpfriger, Amm. – II) übtr.: dulcedo, vergängliche, Arnob.: u. so vita, Augustin.: animae in vitia ...
adiūnctus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... -, in nahem od. notwendigem Zusammenhange stehend, wesentlich, adiunctissima quaestio, Arnob. 7, 39 zw. (Reiffersch. ad iustissimam quaestionem). – Öfter subst., a) adiunctum, ī, n., das jedem ...
... Liv. III) Pron. indefin., qui, quae u. qua, quod, a) adi. irgend ein, ... ... ., Cic.: si qui rex, si qua civitas exterarum gentium, si qua natio fecit aliquid in cives ... ... pars naturae neglegatur, Cic.: ne qua esset armorum causa, Caes.: quaeritur, num quod officium aliud ...
... cui quis noceat, Cic.: ut ne qua scintilla relinquatur, Cic.: ut ne quando amare inciperemus, Cic. C ... ... per vacuum Romano incurreret hostis, Hor.: quaeritis maximis sumptibus faciendis quomodo ne tributa conferatis, Rutil. Lup. – ... ... moverentur, Iustin.: ne quis insepultus esset, rerum natura prospexit, Sen.: ne quam occasionem dimitteret, cogitabat, Caes. – 2) ...
... Cic.: ebenso res autem haec est, Cic. – quae res? quae haec res est? Plaut. (s. Brix ... ... – C) Interesse, Vorteil, Nutzen, res magis quaeritur, quam clientium fides, Plaut.: consulere suis rebus, Nep.: in ...
... c) m. dopp. quasi: qui cum diceret quasi ioco quasi serio, wie im ... ... philosophia laudatarum artium omnium procreatrix quaedam et quasi parens, Cic.: quasi pollui credebant consulatum, Sall.: ... ... Cic. – bei Zahlbegriffen, debet quasi quadraginta minas, Plaut.: quasi talenta ad quindecim coëgi, Ter.: ...
nōn-ne , I) nicht? in der direkten Frage ... ... nicht? od. nicht wahr? Cic. – II) ob nicht, in der indirekten Frage, quaero, nonne id effecerit, Cic.
ob-lino , lēvī, litum, ere, I) beschmieren ... ... Plaut.: omnem materiam alumine, Cl. Quadr. fr.: sanguine interemptorum hausto prius vultus suos, Solin.: oblitus caeno ... ... übtr.: a) verschmieren, zuschmieren, verstopfen, oblinitur minimae si qua est suspicio rimae, Mart. 11, 45 ...
... flumina ad lavandam hanc ruinam iugis montium ducere ob., Plin.: rotae, quas aqua verset ob. et mola, Plin.: quaedam propter alia seri ob., darüberhin säen, Plin. ... ... im Vorbeigehen, nebenbei, gelegentlich, ob. dicere, Plin.: ob. nominare, Plin.: ob ...
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro