... Wohlgeruch = Räucherwerk, Assyrius odor, Catull.: Arabius odor (Weihrauch), Plaut.: ... ... odores, Plaut.: tus et odores, Hor.: coquere odores, Sen.: incendere odores, Cic.: Poppaeae corpus differtum odoribus conditur, Tac.: mercator, qui odores ac purpuras portabat, Sen. ...
odōro , āvī, ātum, āre (odor), I) riechend-, wohlriechend machen ... ... non odorabunt, Vulg. psalm. 113, 6: quod naribus potius audiret, odoraret oculis, auribus cerneret, Lact. de opif. dei 6, 12; vgl. 14, 7: odora et senti quam suave est, Augustin, serm. 112, ...
odōror , ātus sum, āri (odor), riechen, I) eig ... ... Cic.: tu velim ex Fabio odorere, dem F. auf den Zahn fühlst, Cic. – c) verächtl. = nach etw. trachten, quos odorari hunc decemviratum suspicamini, ...
odōrus , a, um (odor), I) riechend, u. ... ... . 20, 177. – Superl., nardum Syriacum odorissimum, Isid. orig. 17, 9. § 3: radices odorissimae, ibid. § 8. – b) (übel) ...
clodor , ārī, mit einer gewissen Augenkrankheit behaftet sein, v. Tieren, Plin. 18, 330 zw. (Detl. cruciantur).
in-odōro , āre, riechend machen, halitum mandentium, Colum. 11, 3, 22.
odōrifer , fera, ferum (odor u. fero), I) Geruch ... ... 6, b ed. Garet): odoriferi fructus (bildl. ) sanctae religionis, Ambros. de spir. scto 2, 5. § 40: Cethura, quae odorifera significatur, Ambros. de Cain ...
... capillos rosā, Hor.: nec male odorati sit anhelitus oris, Ov.: odorati imbres, Sen. rhet.: odora laurus, cupressorum odoratius lignum, Apul.: liquor odoratior, Plin.: vina mustis odoratiora, Plin.: flores odoratissimi, Plin.: unguenta odoratissima, Augustin. ...
Diodōrus , ī, m. (Διόδωρος), I) ein Dialektiker, aus Jasus in Karien, Zeitgenosse des Königs Ptolemäus Soter, Cic. de fato 12. Plin. 7, 180. Gell, 11, 12, 2. – II) ...
3. odōrātus , ūs, m. (odoror), I) das Riechen, der ... ... . Acad. 2, 20. Plin. 11, 10. – B) (= odor) der Geruch einer Sache, Plin. 25, 151 ...
in-odōrus , a, um, geruchlos, a) ... ... Pers. 6, 35. – Apul. met. 4, 2 jetzt floris odori. – b) = ohne Geruchsinn, animalia, Gell. ... ... H. – Compar., proximum Zmyrnaeum (tragoriganum) inodorius, Plin. 20, 177 Detl. (nach der Vermutung ...
odōrātio , ōnis, f. (odoror), das Riechen, der ... ... ., Cic. Tusc. 4, 20: duas odorationes habere, Interpr. Iren. 1, 18, 1. – übtr., aliqua odoratio immortalitatis, Interpr. Iren. 1, 4 ...
odōrāmen , inis, n. (odor) = odoramentum, Plur., Macr. sat. praef. § 8. Chalcid. Tim. 50 E. u. 220.
1. odōrātus , a, um, Partic. v. odoror, w. s.
Theodōrus , ī, m. (Θεόδωρ ... ... 1, Quint. 3. 1, 17. – Dav. Theodōrēus , ēi, m. (Θε ... ... 961;ειος), ein Theodoreer = Schüler des Theodorus, Quint. 2, 11, 2: ...
prō-dormio , īvī od. iī, īre, fortschlafen, Fronto ep. ad M. Caes. 1, 5. p. 13, 8 N. u. 5, 22. p. 82, 16 N.
odōrārius , a, um (odor), zum Räuchern dienlich, murra, Plin. 12, 70.
Mētrodōrus , ī, m. (Μητρόδωρο ... ... . – II) ein Rhetor u. Philosoph aus Skepsis in Mysien (dah. Metrodorus Scepsius gen.), Schüler des Karneades, bes. berühmt durch sein gutes Gedächtnis, ...
Hēliodōrus , ī, m. (Ἡλιόδωρος), I) ein berühmter Rhetor zu Horaz' Zeit, Hor. sat. 1, 5, 2. Vgl. Ritschl Die alexandrin. Bibliotheken, S. 135. – II) ein berühmter ...
hypodōrius , a, um (ὑποδώριος), unterdorisch, zum tiefsten Akkorde gehörig, modus od. tonus, eine griech. Tonart, Censor. fr. 12, 2. Boëth. inst. mus. p. 342, 13 ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro