im-mātūrus (in-mātūrus), a, um, unreif, ... ... .: consilium, Liv. u. Suet.: morum senilis auctoritas immatura (unnatürlich) adulescentibus creditur, Quint. – b) von leb. Wesen: immatura licet, tamen huc ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... ) aufwecken, erregen, A) eig.: a) einen Schlummernden, aggreditur me et quietum exsuscitat, Acc. tr. 199: exsuscitate vostram huc custodem mihi ...
ī-gnōbilis , e (in u. gnobilis = nobilis), ... ... Liv.: haud ign. urbs, Liv.: argentaria non ign., Cic.: libellus, Auson.: reditus, Liv.: mors, Curt.: pax, Eutr. – Compar., innocentius iam est ...
dī-gredior , gressus sum, gredī (dis u. gradior), ... ... , Vell.: a marito, sich trennen, Suet.: per aëra, Ov.: sol digreditur ad austrum, Plin. – II) übtr., abgehen, sich entfernen, abschweifen ...
concitātē , Adv. m. Compar. u. Superl. (concitatus), I) in der Bewegung, schleunig, hastig, ... ... 26: si aliquando concitate (im Feuer der Aufregung) itur, numquam non frigide reditur, Quint. 11, 3, 133.
vērāciter , Adv. (verax), wahrhaftig (Ggstz. simulatorie ... ... Platonem acutius atque veracius intellexisse, Augustin. de civ. dei 8, 4: veracissime creditur, Augustin. de civ. dei 5, 8. – / Wegen Plaut. ...
propinquus , a, um (prope), nahe, I) ... ... – II) übtr.: A) nahe, der Zeit nach, reditus, Cic.: mors, Cic.: spes Capuae potiundae, Liv.: propinquā vesperā, als ...
trānslātio (trālātio), ōnis, f. (transfero), das Übertragen ... ... rhet., Cic. u. Quint.: verecunda, Cic.: translationes mollissimae, Quint.: cum creditum (statt beneficium) dicimus, imagine (bildliche Vorstellung) et translatione utimur, ...
frūgālitās , ātis, f. (frugalis), I) (nach frugalis ... ... Sen.: cognomen frugalitatis (der Beiname Frugi), Cic.: nullus illi nisi ex frugalitate reditus, Plin. ep.: frugalitatem colere, Sen. rhet.: frugalitatem inter copias servare coepisse ...
in-tolerāns , antis, I) aktiv = nicht leicht-, ... ... unerträglich, curae, Laev. bei Gell. 19, 7, 10: regreditur ingens gloriā atque eo ferocior et subiectis intolerantior, Tac. ann. 11, 10 ...
in-cōnstāns , stantis, unbeständig, inkonsequent, veränderlich, schwankend, unsicher ... ... Sen. – übtr., venti, Plin.: litterae, Cic.: progressum praecipitem, inconstantem reditum videt, er sieht, ein Schritt vorwärts wäre sein Fall, ein Schritt rückwärts ...
2. instrūctus , Abl. ū, m. (instruo), I) ... ... im Bilde = Gedankenstoff (neben ornatus, Ausschmückung = Redeschmuck), quocumque (oratio) ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata, Cic. de or. 3, 23. – ...
testāmentūm , ī, n. (testor), der letzte Wille, ... ... quae venerat a propinquis, venerat testamento, venerat legibus, Cic.: falsum est, quod creditur vulgo, testamenta hominum speculum esse morum, Plin. ep. 8, 18, 1 ...
interpretor , ātus sum, ārī (interpres), I) intr. den ... ... Sulp. Sev. – mit folg. Acc. u. Infin., reditu in castra liberatum se esse iureiurando interpretabatur, er legte seine Rückkehr ins Lager ...
prae-gredior , gressus sum, gredī (prae u. gradior), ... ... Liv.: nuntios, famam, zuvorkommen, Liv. – m. Dat., gregi praegreditur equus (Hengst), Varro r. r., 2, 7, 6. – ...
trānsgredior , gressus sum, gredī (trans u. gradior), I) ... ... Vell.: annum nonagesimum transgressa, über 90 Jahre alt, Val. Max.: centenariam transgreditur aetatem, Hieron.: mensuram, Plin. – b) in der Rede durchgehen, ...