strabōnus , ī, m. (strabo), schielend, der Schielende, Petron. 68, 8.
... I) v. den Augen = schielend, oculi, Plin. u. Quint.: ocelli, Ov.: limis ... ... Ter.: ut limis (sc. oculis) rapias, quid etc., daß du hinschielend rasch wegbekommst, was usw., Hor. – Adv. līmō, von ...
luscus , a, um, I) mit verschlossenem Auge, ein Auge zudrückend, blinzelnd, schielend, beim Zielen, statua lusca, Iuven. 7, 128. – II) einäugig, Cic. de or. 2, 246. Sen. ep. 66, 5 ...
strabo , ōnis, m. (στράβων), I) der Schielende (vgl. paetus), Cic. u.a. – bildl., der Schelsüchtige, Lucil. 704. Varro sat. Men. 176. – II) ...
paetus , a, um, verliebt mit den Augen blinzelnd, schmachtend und zärtlich im Blick, griech. ὑγρός, wovon strabo, schielend, das Übermaß ist, bes. als Beiwort der Venus, Varro fr ...
ē-nūntio , āvī, ātum, āre, I) mitteilen, berichten ... ... quod ne enuntiarem quoiquam neu facerem palam, Plaut.: en. mysteria, Cic.: silenda, Liv.: rem Helvetiis per indicium, Caes.: Ciceroni dolum per Fulviam, Sall.: ...
strabus , a, um (στραβός), schielend, non haec res de Venere paeta strabam facit, Varro sat. Men. 344; vgl. Prisc. inst. 5, 10; 6, 17. Prisc. partit. XII vers. ...
līmulus , a, um (Demin. v. limus, a, um), etwas schielend, limulis (sc. oculis) intueri, kokett ansehen, kokettieren, Plaut. Bacch. 1130.
2. sub-līmus , a, um, ein wenig schielend, oculi, Tert. de pall. 4.
perversus , a, um, PAdi. (v. perverto), umgedreht, verkehrt, I) eig.: oculi perversissimi, verdrehte Augen, schielende, Cic.: comas induit perversas, setzte die Haare (Perücke) verkehrt auf, ...
... Tac.: sileantur fraudenturve laude suā, Liv. – Partiz. subst., silenda, ōrum, n., zu verschweigende Dinge, Geheimnisse, Mysterien, Liv. 39, 10, 5: verb. arcana et silenda, Curt. 6, 7 (25), 3. – c) m. ...
rapio , rapuī, raptum, ere (vgl. ἁρπ-άζ ... ... hastig ergreifen, sic tamen, ut limis rapias, quid etc., daß du hineinschielend rasch wegbekommst, was usw., Hor. sat. 2, 5, 53. – ...
Amyclae (Amynclae, Amunclae, Amunculae), ārum, f. (Ἀμ ... ... ipsis taciturnior ero, Sidon. ep. 8, 6; vgl. taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. prof. 16, 6. p. 65 Schenkl. – Dav ...
arcānus , a, um (arca, arceo), urspr. verschlossen ... ... od. dominationis, die geheimen Prinzipien des monarchischen Regiments, Tac.: arcana et silenda afferre, Curt.: arcana credere libris, Hor.: arcana eius elicere, Liv.: Iovis ...
obstinātus , a, um, PAdi. (obstino), darauf bestehend, ... ... ad mortem animo, Liv.: ad moriendum obstinatum esse, Curt.: ad tacendum (ad silendum) obstinatus, hartnäckig schweigend, Curt.: obstinatae in perniciem Romae duae urbes, ...
taciturnus , a, um (tacitus), I) stillschweigend, schweigsam ... ... ), Hor.: Athenis loquacior, Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon.: taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. – II) übtr., still, ruhig, ohne Geräusch ...