acūmen , minis, n. (acuo), die Spitze, ... ... der Stachel, Cic. poët.: obscurum coni, Lucr.: verba sub acumen stili veniant, vor die Spitze des Griffels (wir: »vor die Feder«) kommen, ...
... epistula nostrae, Prop.: dum tibi litterae meae veniant, zukommt, zugestellt wird, Cic.: priori Remo augurium venisse fertur, ... ... felicius uvae, Verg.: ipsae (arbores) veniunt sponte suā, Verg.: ut hederae veniant suā sponte melius, Prop. II) übtr.: A) im ...
āctus , ūs, m. (ago), I) das Getriebenwerden, Sich ... ... Bewegung-Setzen, A) das Treiben des Viehs, quia non veniant pecudes, sed agantur, ab actu nomen Agonalem habere diem, Ov.: quocumque vult ...
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... spätlat. transit., im Passiv, possibilium pleraque obstari (verhindert werden), quo minus proveniant, non possunt, Chalcid. Tim. 155. – ε) mit folg. ...
cavus , a, um (über die Etymol. s. Walde 2 ... ... , konvex), I) eig. u. meton.: A) eig.: cava conveniant plenis, Lucr.: ilex, Verg.: vena, Hohlader, Cic.: cornua ( ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... da, frage sie), ipsa virgo, res ipsa; hic Geta praeterea, Ter.: veniant in m., mögen öffentlich (vor Gericht) auftreten, Cic.: tabulae sunt ...
dignus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... populo Rom. fuit, Cic. – neutr. plur. subst., te digna ut eveniant precor, Plaut. rud. 640: Varro digna illo ac vera de exitu eius ...
... .: vides omnia fere contra ac dicta sint evenisse, Cic.: eveniant volo tibi quae optas, Plaut.: quae precor eveniant, Ov. – Partiz. subst., ēventūra (n. pl.), Dinge ... ... 35: evenant, Plaut. Epid. 321; most. 395 R. (Schöll eveniant).
re-puto , āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen ... ... – m. folg. indir. Fragesatz, nec reputas, cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia ...
2. in-dīco , dīxī, dictum, ere, I) ansagen ... ... m. ut u. Konj., cum in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniant indicit, Liv. 1, 50, 1. – B) insbes., ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... (sind angekommen), Cael. in Cic. ep.: dum tibi litterae meae veniant, Cic.: litterae Capuam ad Pompeium volare dicebantur, es hieß, ein Kurier ...
ir-ritus , a, um (in u. ratus), I) ... ... vereitelt, Liv.: labores cecĭdēre in irritum, Tac.: ne meae dispositiones in irritum veniant, Vopisc. Aurel. 47, 4. – b) übtr., v. Pers., ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... inter se congruere videntur, Cic.: quae (bellum intestinum et externum) si in unum conveniant, vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse, Liv. ...
potestās , ātis, f. (possum), das Vermögen, ... ... Cic. div. in Caecil. 32: non esse in nostra potestate, quin illa eveniant, Cic. de fato 45: in tua potestate est, an gaudeamus, Plin. ...
prō-venio , vēnī, ventum, īre, vorwärtskommen, ... ... .: si (gregalia poma) provenere maturius, Sen.: plumbum provenit, Plin.: quae ibi proveniant, Liv.: ut quae provenerint colligam (im Bilde), Plin. ep.: huic ...
respecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. respicio), ... ... folg. dum (bis) u. Konj., reliquas (apes) respectantes, dum conveniant, Varro r. r. 3, 16, 30: mit folg. quod ...
colōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. ... ... den Schein berechnet, declamatio, Ps. Quint. decl. 307: quae scribis, unde veniant, scio: non sunt ficta nec colorata, Sen. ep. 16, 2. ...
in-compertus , a, um (in u. comperio), ... ... od. habeo m. folg. indir. Fragesatz, ciconiae quonam e loco veniant aut quo se referant incompertum adhuc est, Plin.: id utrum parum ex intervallo ...
Buchempfehlung
E.T.A. Hoffmanns zweiter Erzählzyklus versucht 1817 durch den Hinweis auf den »Verfasser der Fantasiestücke in Callots Manier« an den großen Erfolg des ersten anzuknüpfen. Die Nachtstücke thematisieren vor allem die dunkle Seite der Seele, das Unheimliche und das Grauenvolle. Diese acht Erzählungen sind enthalten: Der Sandmann, Ignaz Denner, Die Jesuiterkirche in G., Das Sanctus, Das öde Haus, Das Majorat, Das Gelübde, Das steinerne Herz
244 Seiten, 8.80 Euro