vīmen , inis, n. (vieo; vgl ... ... u.a.: volucres viscatis illigatae viminibus, Leimruten, Petron.: corpus navium viminibus contextum, Caes.: scuta ex cortice facta aut viminibus intextis (Flechtwerk), Caes.: e viminibus pecudumque tegumentis inconditos sibi clipeos ...
vīmineus , a, um (vimen), aus Flechtwerk-, -Reisern bestehend, tegumenta, Caes.: crates, Art Egge, Verg., Faschinen, Amm.: canistrum, Hieron.: plutei, Amm.: salix, Korbweide, Plin. – / Plaut. Epid. 28 G. ...
vīmentum , ī, n. (vieo), Flechtwerk, Reisig, crates et vimenta, Tac. ann. 12, 16.
Vīminius , s. vīminālis.
vīminālis , e (vimen), zum Flechtwerke-, zum Reise gehörig, Reis-, ... ... wonach auch der dort verehrte Jupiter Viminius hieß, Varro LL. 5, 51. Plin. 17, ... ... Stadt Rom 1, 3. S. 372 f. – u. Viminalis porta, das in der Mitte des Walles von Rom am ...
pavīmento , āre (pavimentum), I) einen Ort feststampfen, täfeln, Plin. 27, 15. – II) übtr., fester machen, befestigen, peccata, Augustin. serm. 332, 4: malam conscientiam pugnis (mit Schlägen an die Brust ...
vīminētum , ī, n. (vimen), das Weidengebüsch, Varro LL. 5, 51.
pavīmentum , ī, n. (pavio), der aus Steinchen, Erde od. Kalk ... ... Plur. b. Auct. b. Alex., Plin. u.a. – / pavĭmentum gemessen Epithal. Laurent. et Mar. 96 (Poët. Lat. min. ...
revīmentum , ī, n. (*re-vieo) – παραστροφή (Gloss. II, 174, 34), der Umschlag, Saum am Kleide, Fronto laud. fumi p. 211, 21 N.
vīminārius , iī, m. (vimen), der Händler mit Weidenflechtwerk, Corp. inscr. Lat. 12, 4522.
fovimentum , s. fōmentum.
pavīmentātus , a, um (pavimentum), mit Estrich versehen, porticus, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 1. § 1; de domo 116. Vitr. 6, 5, 3.
pavīmentārius , iī, m. (pavimentum), der Estrichverfertiger, Corp. inscr. Lat. 6, 243 u. 10, 6638.
vieo , ētum, ēre (altind. vyáyuti, ... ... binden, flechten, corollam, Enn. fr. var. 45: quod ex viminibus vietur, Varro LL. 5, 140: vimina, unde viendo quid facias, ut sirpeas etc., Varro r.r. 1, ...
solidē , Adv. (solidus), I) dicht, fest, cista viminea, quae neque spisse, solide tamen et crassis viminibus contexta sit, Colum. 12, 56, 2: nemo nostrûm s. natus est ...
... übh.: cum vi vis illata defenditur, Cic.: vim facere, Caes.: vim facere in alqm, Ter., alci, Cic.: ... ... gewaltsam durchbrechen durch usw., Liv.: vim adhibere, Cic.: alci vim afferre, Cic.: alci vim inferre, Liv. epit. u. ...
1. boo , āvī, āre (βοάω, s ... ... brüllen, laut schreien, a) v. Menschen, absol., boando purgant ravim, Apul. flor. 17. p. 26, 17 Kr.: mit folg. ...
in-hio , āvī, ātum, āre, hingähnen, I) ... ... inhiat Cocytia nubes (Sturmwolke), Val. Flacc. 4, 495: rabidam canum vim oraque sicca ferunt trepidorum inhiasse luporum, hätten darnach gelechzt, Stat. Theb. ...
socio , āvī, ātum, āre (socius), I) vergesellschaften, vereinigen, verbinden, vim rerum cum dicendi exercitatione, Cic.: vitae suae periculum cum alqo, sein Leben mit jmd. wagen, Cic.: sanguinem (Verwandtschaft, Familie), Liv.: gaudia cum alqo, ...
brūma , ae. f. (v. brevis st. *brevima [sc. dies ]); vgl. Varr. LL. 6, 8. Paul. ex Fest. 31, 14. Serv. Verg. Aen. 2, 472), die Zeit des scheinbaren Stillstands der Sonne ...
Buchempfehlung
Zwei späte Novellen der Autorin, die feststellte: »Eine gescheite Frau hat Millionen geborener Feinde: alle dummen Männer.«
72 Seiten, 4.80 Euro