īgnis , is, Abl. e u. ī, m. ... ... das Wachtfeuer, ignes Thessali, Hor.: ignes fieri prohibuit, Caes.: ignibus exstinctis, Liv. – c) der Feuerbrand, Plur., ignibus ...
rūmor , ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes ... ... – m. de u. Abl., graves de te rumores, Cic.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Caes.; vgl. rumor sine satis certo auctore ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... (s. unten). – u. bes. unabsichtlich, abkommen, cum luminibus exstinctis decessisset viā, Suet. – v. Tieren, iumenta, quae Dareum vehebant, ...