Adōn , s. Adōnis.
aēdōn , onis, Akk. ona, f. (ἀηδών, die Sängerin =) die Nachtigall (als nom. pr. Aēdōn, die in eine Nachtigall verwandelte Tochter des Pandareus), Petr. poët. 131 ...
... ;ωνις) u. Adōn , ōnis, m. (Ἄδων), I) Sohn des ... ... , 15, bes. Macr. sat. 1, 21 (nach dem Adon bei den Phöniziern u. Assyriern Sonnengott war). – Adonis horti, ...
Itylus , ī, m. (Ἴτυλος), Sohn des theban. Königs Zethus u. der Aëdon, aus Versehen von der eigenen Mutter getötet, mit Itys verwechselt b. Catull. 65, 14.
1. Adōn eu s , eī, m. (Ἀδωνεύς), I) = Adonis (w.s.), Plaut. Men. 143. Catull. 29, 8. – II) Beiname bes Bacchus, Auson. epigr. 30, 6. p. ...
Adōnis , Verg. ecl. 10, 18. Ov. met. 10, ... ... Vok. Adoni, Ov. met. 10, 543 u.a.: Nom. Adōn , Varr. sat. Men. 540. Mythogr. Lat. 1, 200 u ...
cruentus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... hostia, Lampr.: P. Clodii cadaver, Cic.: cruentus sanguine civium Romanorum, Cic.: Adon cruentus cecĭdit olim, Varro fr. – b) prägn., blutig ...