circumlātor , ōris, m. (circumfero), der Herumträger, Tert. adv. Marc. 1, 19 u. 21. Porphyr. Hor. de art. poët. 319.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »circumlator«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1160.