coniugālis , e (coniunx), ehelich, Ehe-, sacra, Val. Max.: amor, Tac.: fides, vinculum, Eccl.: pudicitia (Ggstz. virginalis, vidualis), Eccl.: di, Ehebundsgötter, Varr. de vit. pop. Rom. 2, 18 K. Tac. ...
fūrātrīna , ae, f. (1. furor), das Stehlen ... ... Iul. Val. 2, 15. p. 93, 26 Kuebler. – übtr., coniugalis, Ehebruch, Apul. met. 8, 3.
coniugāliter , Adv. (coniugalis), ehelich, Iul. Val. 1, 4. Augustin. ep. 157, 39.