ac-quīro (ad-quīro), sīvī, sītum, ere (ad u ... ... dazu erwerben, -gewinnen, de possessione detrahere, acquirere ad fidem, den Kredit vermehren, Cic.: gratias non modo retinendas, sed acquirendas, ...
... ( im Pass. auch m. Nom. u. Infin.): credit de suo adventu esse auditum, Nep.: in rem fore credens universos appellare ... ... ne eius expers esset suavitatis, Nep. – ε) absol.: ut Athenaeus credit (parenth.), Quint.: oppidum adiacet Cherronesus, a Diana ...
1. fidēs , eī, f. (fīdo), das Vertrauen ... ... insbes.: a) als t. t. der Geschäftsspr., der Kredit (vgl. Drak. Liv. 6, 11, 8), cum fides ...
forum , ī, n. (verwandt mit foras u. ... ... foro mersus, bankerott, Sen.: fidem de foro tollere, den öffentl. Kredit vernichten, Cic. – c) als Ort für Staatsverhandlungen, bes. Gerichtsgeschäfte: ...
... das Beliebtsein, der Kredit ( während favor die »Beifallsbezeigung«, die »Gunst« die man ... ... Liv. 29, 1, 9. – 2) die (durch Gunst, guten Kredit erlangte) Macht, das Ansehen, der ...
mōlior , ītus sum, īrī (moles), I) v. tr. ... ... Drak. Liv. 24, 46, 5. – übtr., fidem, den Kredit wankend machen, untergraben, Liv. – 2) den Boden umwühlen, ...
caecus , a, um (altirisch caech, got. haihs, ... ... einem Tage, wo man den zu zahlenden Preis nicht sieht, d.i. auf Kredit kaufen (Ggstz. oculatā die vendere alqd, bar), Plaut. Pseud. ...
ab-rogo , āvī, ātum, āre, publiz. t.t., nach vorhergegangener Anfrage beim Volke, also durch förmlichen Beschluß I ... ... , Cic. – übtr., übh. entziehen, alci fidem, den Kredit, Cic.: nimium scriptis meis, Ov.
pecūnia , ae, f. (v. pecus, weil der ... ... , Nep.: subministrare alci pecuniam, Cic.: sumere pecuniam alcis fide (auf jmds. Kredit) ab alqo, Cic.: ut pecunia superesset, quae in aerario reponeretur, Nep ...
2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... senatus auctoritas concidisset, fore, ut etc., Cic.: scimus Romae solutione impeditā fidem (Kredit) concidisse, Cic.: neque enim tam facile opes Carthaginis tantae concidissent, nisi ...
angustus , a, um (v. Stamme ANG, griech. ... ... beschränkt, beengt, bedenklich, mißlich, res angustae, Cic.: fides angustior, geschwächter Kredit, Caes.: defensio, beschränkte, Cic.: so auch ang. et ...
1. affectus , a, um, PAdj. m. Superl. ... ... Liv.: affectae civitates, hart mitgenommene, Dict.: affecta alcis fides, der wankende Kredit, Tac.: affecti animi, der gesunkene Mut, Liv. – c) ...
concutio , cussī, cussum, ere (con u. quatio), ... ... Tac.: concussa fides, erschütterte Treue, Tac., u. ersch. (verminderter) Kredit, Lucan. – β) im Gemüt erschüttern = in ...
mandātor , ōris, m. (mando, āre), I) der ... ... Schuldner Nachsicht zu geben, der Ermächtiger zum Darlehn oder weiteren Kredit, der Kreditauftraggeber, Bürge, ICt.
labefacio , fēcī, factum, ere, Passiv labefīo , factus ... ... machen, erschüttern, res secundas, Sall.: iura plebis, Liv.: fidem (den Kredit), Suet.: etenim vix haec si undique fulciamus, iam labefacta, vix, inquam ...
1. afflīctus (adflīctus, arch. affleictus, Corp. inscr. ... ... prosperae), Liv. u. Oros.: res Romana, Liv.: fides, der gesunkene Kredit, Tac.: afflictior condicio, Cic. ep. 6, 1, 6. – ...
exīstimātio , ōnis, f., I) die Meinung, ... ... , 43. Gell. 17, 2, 1. – insbes. = der Kredit in Geldsachen, Caes. u.a.