Polyclītus (Polyclētus), ī, m. (Πολύ ... ... gebürtig, Zeitgenosse des Perikles, Form Polyclitus, Plin. 34, 55 sqq. Cic. Brut. 70; Verr. ... ... u. 6, 9930. – Plur. Polycliti, Künster wie Polyklitus, Cic. Tusc. 1, 4. ...
Polyclētēus , - īus , Polyclētus , s. Polyclītus.
dē-sum , fuī, esse, fort-, weg sein, fehlen, ... ... ubi hostium arma concrepuissent, eo quantā maximā posset celeritate tenderet, Liv.: nec defuit Polyclitus, quominus ingenti agmine Italiae Galliaeque gravis, militibus quoque terribilis incederet, Tac. – ...
Aristīdēs , is u. ī, Akk. em u. ... ... trist. 2, 413 u. 443. – III) ein Schüler des Bildhauers Polyklitus, Plin. 34, 50. (Akk. em, u. 35, ...