rīsor , ōris, m. (rideo), der Lacher, Spötter, Spottvogel, Hor. de art. poët. 225. Firm. math. 5, 2.
dērīsor , ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei ...
irrīsor , ōris, m. (irrideo), der Verhöhner, Spötter, Prop. 1, 9, 1: irrisor potius quam blandus, Aur. Vict. epit. 41, 16: m. obj. Genet., isti irrisores huius orationis et sententiae, Cic. ...
illūsor , ōris, m. (illudo) der Spötter, Verspotter, Eccl.
dēlūsor , ōris, m. (deludo), der Spötter, Eccl.
sannātor , ōris, m. (sannor) = μυκτηριστής, der Nasrümpfer, Spötter, Gloss. II, 178, 30.
īnsultātor , ōris, m. (insulto), der Spötter, Augustin. c. Faust. 15, 9 u. serm. 105. § 11.