carptor , ōris, m. (carpo), I) der Zerleger ... ... 109. – II) der Durchhechler, subducti supercili carptores, gehässige Tadler, Laev. fr. bei Gell. 19, 7, 16.
2. vitupero , ōnis, m. (vituperare), der Tadler, Gell. 19, 7, 16. Sidon. epist. 1, 22, 6 u. 8, 1, 2.
dērogātor , ōris, m. (derogo), der Herunterzieher, Tadler, Sidon. epist. 3, 13, 2.
correptor , ōris, m. (corripio), der Tadler, Schelter, Eccl.
obiūrgātor , ōris, m. (obiurgo), der Schelter, Tadler, hic noster obi., Cic.: Stilbonis obi. Epicurus, Sen.: Sallustius gravissimus alienae luxuriae obi. et censor, Macr.: non modo accusator, sed ne obi. quidem ferendus est is, qui etc ...
increpātor , ōris, m. (increpo) = επιτιμητής, der Schelter, Tadler, Augustin. in euang. Ioann. tract. 37, 5 extr.
castīgātor , ōris, m. (castigo), der Züchtiger, Tadler, Sittenrichter (Ggstz. laudator), Hor., Liv. u.a.
exagitātor , ōris, m. (exagito), der Durchzieher, Tadler, Cic. or. 42. Augustin. in psalm. 80,11.
reprehēnsor , ōris, m. (reprehendo), der Anfechter = Tadler, der etw. besser haben od. machen will, absol., Cic. Acad. 2, 7; de nat. deor. 2, 20; opt. gen. or. 18: ...
vituperātor , ōris, m. (vitupero, āre), der Tadler, mei, Cic.: philosophiae, Cic.: eloquentiae, Augustin. c. Cresc. Donat. 1. § 3 extr.: luxuriae, Augustin. c. Iulian. 4, 13, 64.
exprobrātor , ōris, m. (exprobro), der Vorwerfer, Tadler, Sen. contr. 7, 6 (21), 20. Sen. de ben. 1, 1, 4 u.a. Prosp. exp. in psalm. 118, 42.
obstrigillātor , ōris, m. (obstrigillo), der Tadler, Varro sat. Men. 436.
sapio , iī, ere (Wz. săp-, schmecken, riechen, ... ... Pseud. 737. – c) bildl., patruos, ihnen ähnlich sein, solche Tadler sien wie sie, Pers. 1, 11. – II) schmecken, ...
cēnsor , ōris, m. (altlat. cēsor, Corp. inscr. ... ... – II) übtr., ein strenger Beurteiler, -Richter, -Sittenrichter, -Tadler, scharfer Kritiker, absol., Cic. Cael. 25. Hor. ep. ...
cantor , ōris, m. (cano), I) der Tonkünstler ... ... Cic. Tusc. 3, 45. – dagegen cantores probi, Prediger (= Tadler), Plaut. Pseud. 366. – II) insbes., der Sprecher ...
Zōilus , ī, m. (Ζώϊλος), ... ... 7. praef. § 8 sq. – appellat., ein kleinlicher-, hämischer Tadler od. Kritiker, Ov. rem. 366. Mart. 11 ...
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. ... ... modo acerbior parciorque, modo remissior ac neglegentior, Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. ...
... ;άστιξ), Geißel (d.i. Tadler ) des Homer, v. Zoilus, Vitr. 7. ... ... Akk. Plur. Homeromastigas). – übtr., jeder heftige und unzeitige Tadler, Plin. praef. § 28.
Lycūrgus , ī, m. (Λυκοῦργ ... ... ;οι), Anhänger des Lykurg, Lykurgeer, appellat. = strenge Tadler, Geißler lasterhafter Bürger, nosmet ipsi, qui Lycurgei a principio fuissemus, cotidie ...
lātrātus , ūs, m. (latro, āre), I) das ... ... 8, 3, 2: viles latratus, Amm. 30, 4, 13: der Tadler u. Neider, lividorum latratus (Plur.), Sidon. epist. 1, 1 ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
640 Seiten, 29.80 Euro