dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... diversa inter se mala, luxuria atque avaritia, Sall. – ε) (wie alius) mit folg. at que (ac) od. quam, diversa in ...
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, ... ... Cato: alcis adventum, eventum pugnae, Caes.: transitum tempestatis, Cic.: alius alium exspectantes, Sall.: u. (m. dopp. Acc.) alius alium principem (als Vorgänger) exspectantes, Sall. hist. fr. 1, ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... eos multa pollicendo confirmat, uti... Romam pergerent, Sall. Iug. 23, 2: alius alium confirmare, ne nomina darent, Liv. 2, 24, 2. – c ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... .: inter se iuga velut serie cohaerentia, Curt. – labra cohaerentia, Mela: rami alius alio implicati et cohaerentes, Curt.: conexa et cohaerentia aedificia, Tac.: duae acies ...
prō-tenus u. prōtinus , Adv. (vgl. über ... ... weiteres, neque pr. non est materia rhetorices, si in eadem versatur et alius, Quint.: numquam epistulam tuam accipio, ut non pr. unā simus, Sen. ...
as-sentio (ad-sentio), sensī, sēnsum, sentīre, u. ... ... rebus tibi assentior, Cic.: illud in quo te Dicaearcho assentiri negas, Cic. – alius alii varie verbo (mit kurzen Worten) assentiebatur, Sall.: purganti ...
dis-crepo , āvī, āre, nicht übereinstimmen (Ggstz. ... ... et vox et ratio, Hor.: quantum simplex bilarisque nepoti discrepet, Hor.: discrepet his alius, Pers.: maioribus nostris non discrepemus, Vopisc. Car. 4, 7 P.: ...
respecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. respicio), ... ... turba, Plin. pan.: resp. ad tribunal, Liv. – m. Acc., alius alium respectantes, Tac.: resp. sine fine Caesarem, Vell.: arcem Romanam, Liv ...
lāmentor , ātus sum, ārī, I) v. intr. wehklagen ... ... Cic.: se ipsum, Plaut.: matrem mortuam, Ter.: hic fratrem, propinquum ille, alius parentes lamentari, Tac. – m. folg. Acc. u. Infin ...
fōrmōsus (fōrmōnsus), a, um (forma) = ευειδής, εὔμορφος ( ... ... Tibull.: virgo, Titin. fr.: mulier, Afran. fr. u. Hor.: alius formosus alius deformis est, Sen.: virgines formosissimae, Cic. – v. Tieren, pecus ...
lascīvio , iī, ītum, īre (lascivus), mutwillig sein, schäkern ... ... deliciae conviviorum, Gell.: übtr., quaedam in oratione simili licentiā lasciviunt, Quint.: alius pingui et luculentā et floridā oratione lascivit, Macr.: verbis lascivit amores in varios ...
fācundus , a, um (fari), geläufig redend, der Rede ... ... humana sunt ad suam cuique levandam culpam nimio plus facunda, Liv. – Compar., alius alio facundior, Quint. 12, 10, 44. – Superl., facundissimus omnium, ...
paucitās , ātis, f. (paucus), die Wenigkeit, kleine ... ... superat, Sall.: fuge multitudinem, fuge paucitatem, fuge etiam unum, Sen.: alius erat cum turbae (großen Haufen der Zuhörer) se commiserat, alius cum paucitatem contempserat, Sen. rhet.
ob-trunco , āvi, ātum, āre, I) oben abschneiden, ... ... pueram, Tragic. inc. fr. bei Cic.: regem, dominum, Liv.: cedere alius, alius obtruncare, Sall.: iuxtim Numicium flumen obtruncatur, Sisenn. fr.
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... omni dignitate, Cic.: u. (im Passiv m. Prädik. -Nom.) non alius flectere equum sciens conspicitur aeque, Hor.: togam velut tragicam vestem in foro trahens ...
simulātio , ōnis, f. (simulo), der angenommene Schein ... ... discordiam differebant, Plin. ep.: summam prudentiam simulatione stultitiae tegere, Cic.: iuvenis longe alius ingenio, quam cuius simulationem induerat, als der war, dessen Maske er angenommen ...
com-plūres , neutr. complūra u. (selten) complūria ... ... minui, multa sustuli, complura ne posui quidem, Caecin. in Cic. ep.: alius... alius... complures, Sall.: haec atque eiusdem generis complura, und dergleichen mehr, ...
praestāns , antis, Abl. antī, PAdi. (praesto, āre), ... ... 2, 12 u. 3, 62. – b) wirksam, alius usus praestantior his non est, Plin.: calamus praestantior odore, Plin.: praestantissima auxilia ...
prō-sēmino , āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, ... ... , quod ex illius variis et diversis et in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud apprehenderat, proseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se, Cic. de or. ...
Buchempfehlung
Im Dreißigjährigen Krieg bejubeln die deutschen Protestanten den Schwedenkönig Gustav Adolf. Leubelfing schwärmt geradezu für ihn und schafft es endlich, als Page in seine persönlichen Dienste zu treten. Was niemand ahnt: sie ist ein Mädchen.
42 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro