suspicāx , ācis (suspicor), I) argwöhnisch, Nep. u.a.: in rumore suspicax, Ps. Quint. decl.: silentium, Tac. ann. 3, 11: Compar., ut per haec suspicacioribus fidem facias, schwereren Verdacht bestätigt, Apul. apol. 98. ...
suspiciter , Adv. (1. suspicio), argwöhnisch, Non. 360, 5.
suspīciōsus , a, um (suspicio, ōnis), I) argwöhnisch, Cic. u.a. – II) Argwohn-, Verdacht erregend, verdächtig, Cato fr., Cic. u.a.: tempus suspiciosissimum, Cic.
suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... . met. 10, 24. – absol., fuge suspicari (sc. me), argwöhnisch von mir zu denken, Hor. carm. 2, 4, 22. – ...
1. suspectus , a, um, PAdi. (v. 1. ... ... . 9, 10 (41), 21. – II) aktiv = argwöhnend, argwöhnisch, mißtrauisch, Tert. apol. 21 u. de cult. fem. ...
circum-specto , āvī, ātum, āre (Frequ. v. circumspicio ... ... rings ansehen, rings (rundum) betrachten (bes. auch erwartungsvoll od. ängstlich, argwöhnisch, s. Nipperd. Tac. ann. 4, 69. Kritz u. Roth ...