cōnsīderātio , ōnis, f. (considero), die prüfende Beschauung, Betrachtung, ... ... Betrachtung, Erwägung circumspectio aliqua et accurata c., Cic. Acad. 2, 35: consideratio contemplatioque naturae, Cic. Acad. 2, 127: c. subtilior huiusmodi verborum, ...
circumspectio , ōnis, f. (circumspicio), I) das Umherblicken ... ... Umsicht, das umsichtige Erwägen, circumspectio aliqua et accurata consideratio, Cic. Acad. 2, 35: diligens c., Fragm. Vatic. 35, ...
pābulum , ī, n. (pāsco), das Futter, ... ... Ov.: amoris, Lucr.: animae, Lact.: est animorum ingeniorumque naturale quoddam quasi pabulum consideratio contemplatioque naturae, Cic.: scherzh. Acheruntis pabulum, N. für den A ...
scatūrio (scaturrio), īvī, īre (scateo), I) hervorsprudeln, ... ... 5. – übtr., scaturientes aurae sermonis, Prud.: scaturientes vermiculi, Priap.: ista consideratio scaturivit in animo meo ex intimo corde meo, Augustin. conf. 4, 13 ...
contemplātio , ōnis, f. (contemplor), das Hinrichten des ... ... 2. – b) übtr.: α) die geistige Betrachtung, consideratio contemplatioque naturae, Cic.: c. rerum naturae, Sen.: virtutum alcis, Tac.: ...