nōminātīvus , a, um (nomino), a) zur Nennung gehörig ... ... .a.: nomina singulari nominativo, im Nominativ Singularis, Quint. – b) das nomen bezeichnend, nomen proprium nominativum, ut Cornelius, Consent. 339, 13 K.
... – b) subst., temporale, is, n., das Zeitliche (Ggstz. perpetuum, ... ... , 12. – B) als gramm. t.t., die Zeit bezeichnend, Zeit-, verbum, Varro: nomen, adverbia, Prisc. – C) nur eine Zeitlang dauernd ...