vīgintī , Numer. (altind. ví atí-ḥ, griech. εἴκοσι, dialektisch Ϝικατι, Ϝεικατι), zwanzig, viginti viri, s. vīgintī-virī: vig. dies, Cic.: viginti annorum militia, Liv.: unum et viginti annos natus, Cic.: viginti ...
1. dialecticē , Adv. (dialecticus), dialektisch, nach Art der Dialektiker, d. dicta multa, Cic. Acad. 1, 8: d. disputare, Cic. de fin. 2, 17: d. probare alqd, Quint. 1, 10, 37.
dialecticus , a, um (διαλεκτικός), zur Unterredung-, zum Disputieren gehörig, dialektisch, captiones, Cic.: disputationes, Quint.: lex, Gell.: aut geometricum quiddam ...