per-domo , domuī, domitum, āre, völlig bezähmen, -bändigen ... ... omni Galliā cis Rhenum perdomitā, Sall. fr. – II) übtr.: affectus disciplinā perdomantur, Sen.: farinam assiduā tractatione, auswirken, Sen.: vgl. poet. ...
2. mōrātus , a, um (v. mores), I) ... ... . Lebl., ita haec morata est ianua, Plaut.: venter male m., Ov.: disciplina bene m., Colum. – b) prägn. = gut geartet, ...
Etrūria (vulg. Aetrūria, Gromat. vet. 250, 19), ... ... , a, um, etruskisch, litus, mare, Hor.: bellum, Liv.: disciplina, die etrusk. Religionslehre, bes. die Weissagekunst aus Opfertieren, Cic.: aurum ...
sē-moveo , mōvī, mōtum, ere, beiseite schaffen, absondern, ... ... , verba, Cic.: voluptatem, Cic.: ceterorum sententias, Cic.: Strato ab ea disciplina omnino semovendus est, ist gar nicht zu dieser Schule zu rechnen, Cic ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... , Val. Max.: earum ipsarum rerum, de quibus agimus, prima institutio et quasi disciplina illo libro continetur, Cic.: epistulae ei redduntur, quibus bellum Agidis in Graecia, ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... Vell.: et ais, si una littera commota sit, fore, tota ut labet disciplina; utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Cic.: c. omnium ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... , non continuo existimatur nescire gestum, Cic.: Africano vim attulisse existimatus est, Cic.: disciplina in Britannia reperta esse existimatur, Caes.: hoc milia DCCC in longitudinem esse existimatur ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. ... ... Abkunft entwürdigen, a) von leb. Wesen: consuetudo eum et disciplina degenerare non sinit, Cic.: Pandione nata, degeneras! Ov.: praecipua Marcomannorum gloria ...
cōnstāns , antis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... Plan), Cic.: c. et moderata vitae ratio, Cic.: familiae gravis et constans disciplina, Cic. – m. Genet. (in Hinsicht), neque fidei c ...
as-suēsco (adsuēsco), suēvī, suētum, ere (*assueo), I) ... ... genus pugnae, quo assuerant, Liv.: ille barbarus (populus) et signis militaribus et disciplinā armis etiam Romanis assueverat, Flor.: homines labore assiduo et cotidiano assueti, Cic.: ...
barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. em, ... ... Ungeschliffenheit, Ungeschlachtheit, Wildheit, (C. Caesar) inveteratam quandam barbariam ex Gaditanorum moribus disciplinā delevit, Cic.: tanta barbaria (Sarmatarum) est, ut pacem non intellegant, Flor ...
ex-olēsco , lēvī, lētum, ere (zu alo), I ... ... Vergessenheit kommen, cum antiquitus instituta exolescerent, Tac.: quam turpi consensu deserta exoleverit disciplina ruris, Col.: ne vetustissima Italiae disciplina per desidiam exolesceret, Tac.: multa exempla maiorum exolescentia iam ex nostra civitate, ...
prō-lābor , lāpsus sum, lābī, I) vorwärts hingleiten, ... ... Verfall kommen, herunterkommen, ita prolapsa est iuventus, ut etc., Cic.: prolapsa disciplina, Liv.: prolapsum clade Romanum imperium, Liv.: rem prope prolapsam restituit, verdorbene ...
bellicus , a, um (bellum), I) zum Kriege gehörig, ... ... res bellicas maiores esse, quam urbanas, Cic.: res bellica, Kriegswesen, Cic.: disciplina, Kriegstaktik, Cic.: mors, Cic.: virtus, Cic.: laus, Cic.: ...
vetustus , a, um (vetus), durch langes Bestehen (Liegen usw ... ... eine chronische, Cels.: ulcera vetusta, vetustiora, Cels.: vetustiores scriptores, Liv.: vetustissima disciplina, Liv.: vetustissimi auctores, die Altklassiker, Vorklassiker, Quint.: dass. bl ...
Chaldaea , ae, f. (Χαλδαία ... ... , Cato. – B) Chaldaeicus , a, um, chaldäisch, disciplina, Vitr. 9, 2 (4), 16 cod. opt. – C) ...
1. ērudītus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... populi, Cic.: disciplinis erudita Corinthus, Cornif. rhet.: eruditior litteris, Cic.: eruditissimus disciplinā iuris, Cic.: eruditissimus et Graecis litteris et Latinis, Cic. – m. ...
strictus , a, um, PAdi. (v. stringo), ... ... vom Charakter: a) streng, Catones, Manil.: lex, Stat.: disciplina, Tertull.: stricto iure, nach dem str. R., ICt.: iudex, ...
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... lingua, Val. Max.: vadimonia, Ov.: scientia, Cornif. rhet.: huius infantiae garrula disciplina, Kindergeschwätz von Unterricht, Cornif. rhet.: hora, die verplaudert wird, ...
mathēsis , eos u. is, Akk in od. ... ... Astrologie, Spart. u.a.: matheseos sciens, Iul. Val.: divinae matheseos disciplina, Firm. math. 1. praef. in.: mathesis praescriptum, Prud. c. ...
Buchempfehlung
Das Trauerspiel um den normannischen Herzog in dessen Lager vor Konstantinopel die Pest wütet stellt die Frage nach der Legitimation von Macht und Herrschaft. Kleist zeichnet in dem - bereits 1802 begonnenen, doch bis zu seinem Tode 1811 Fragment gebliebenen - Stück deutliche Parallelen zu Napoleon, dessen Eroberung Akkas 1799 am Ausbruch der Pest scheiterte.
30 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro