facinus , oris, n. (facio), I) jede (gute ... ... u. oft der Ausruf o facinus indignum! od. o indignum facinus! u. bl. facinus indignum! welche Schändlichkeit! schändlich! empörend! ... ... – b) der Missetäter, senile illud facinus (böse Stück), Apul. ...
1. illic , aec, uc, Pronom. demonstr. (ille-ce), ... ... superstitiosus est, Plaut.: mihi illaec vero ad rastros res redit, Ter.: meum illuc facinus, mea stultitia est, Plaut.: quo illic it? Plaut.: ubi illic ...
quī-nam , quae-nam, quod-nam, Pron. interrog., ... ... denn? I) in direkter Frage: qu. homo? Plaut.: quodnam ob facinus? Ter.: sed quinam est iste epilogus? Cic.: quonam tandem modo? Cic.: ...
capital (nachaug. capitāle), ālis, n. (capitalis), I) ... ... 5, 130. Paul. ex Fest. 57, 6. – II) (sc. facinus) das Kapitalverbrechen, Todesverbrechen, capital facere, eine Mordtat begehen, ...
in-cepto , āvī, āre (Intens. v. incipio), I ... ... si illud exspectas, quod nusquamst, Plaut. Curc. 144: vah, vide quod inceptat facinus, Ter. heaut. 600: quid inceptat? ibid. 734. – m. ...
scelestus , a, um (scelus), I) frevelhaft, gottlos, ... ... a) übh., v. Pers., Komik., Sall. u.a.: facinus, Cic.: nuptiae, Sall.: sermo scelestior, Liv.: scelestissimum te arbitror, Plaut. ...
capitālis , e, Adi. m. Compar. (caput), I) ... ... , worauf der Tod steht, Cato fr. u. Cic.: ebenso facinus, Caecil. com. fr. u. Cic.: triumviri, Cic.: poena, ...
im-pudīcus , a, um (in u. pudicus), I) schamlos, unverschämt, facinus, Plaut. rud. 393: odor urcei, scheußlicher, Mart. 12, 32, 16. – II) unzüchtig, homo, Cic.: consul impudicissimus, Cic.: ...
con-dīgnus , a, um, ganz würdig, ganz entsprechend, ... ... Abl., condigna te simia, gleich dir nichtsnutziger, Plaut. mil. 505: facinus Graecarum facundiarum magniloquentiā condignum, Gell. 3, 7, 1. – m. ...
tyrannicus , a, um (τυραννικός), tyrannisch, despotisch, leges, facinus, Cic.: tormenta, Sen. rhet.: ira, Sen.: dominatio, crudelitas, Iustin.: ...
prae-cōgito , āvī, ātum, āre, vorherbedenken, -überlegen, multo ante facinus, Liv.: plura, Quint.: malum, Sen.
il-līberālis , e (in u. liberalis), I) ... ... – II) übtr.: A) unedel = gemein, unanständig, facinus, Ter.: quaestus, Cic.: genus iocandi, Cic.: est enim (artificium), etiamsi ...
prōpudiōsus , a, um (propudium) höchst schamlos, verworfen, ... ... Plaut.: so auch Vokat. propudiosa, Plaut. – v. Vornahmen usw., facinus, Arnob.: concubitus, Arnob.: convicia, Rutil. Nam.
facinorōsus (facinerōsus), a, um (facinus), lastervoll, lasterhaft, ruchlos, vir, Cic.: fac. quaedam mulier, Augustin.: fac. animus, Iustin.: vita, Cic.: culpa, Val. Max.: Clearchus exsilio facinorosior redditus, Iustin.: facinorosissimi sicarii, Cic. – Plur ...
condūcibilis , e (conduco), I) zusammenziehend, virtus ( ... ... consilium, Plaut.: m. Dat. ( wem?), non ego istuc mihi facinus conducibile esse arbitror, Plaut.: m. ad u. Akk., consilium ...
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... genus, Prop.: bes. bei orior u. nascor, zB. id facinus natum a cupiditate, Cic.: u. bei esse (abstammen), zB. ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... d) obszön, leisten, quod nec das et fers saepe, facis facinus, Catull. 110, 4: quando notum est, et quid ille tibi et ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... maiorum, Cic. u. Sall.: praeter morem, Ter.: supra morem, Verg.: facinus sine more! Stat. – b) insbes.: α) die ...
cor , cordis, n. (griech. καρδία, κηρ gotisch ... ... Plaut.: cor plumbeum, gefühlloses H., Suet.: exsultantia corda, Verg.: hoc facinus meum cor corpusque (Seele u. Leib) cruciat, Plaut.: nullum est ...
fero , tulī, lātum, ferre ( altindisch bhárati, trägt, ... ... , Cic. – Partiz. non ferendus, unerträglich, unzulässig, unstatthaft, facinus, Cic.: lex, Cic.: non ferendum m. folg. Acc. u ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro