fossōrius , a, um (fodio), zum Stechen od. Graben geeignet, pars (securis), Isid. 19, 19, 11. – subst. fossōrium , iī, n., das Grabscheit, Isid. 20, 14, 7 ...
cōnfossus , Kompar. confossior, s. cōn-fodio /.
trāns-fodio , fōdī, fossum, ere, durchstechen, durchbohren, alci latus, Liv.: alqm, Caes.: se, Liv. epit.: parietem (fornicum), Liv.: Partic. m. Acc. resp., pectora duro transfossi ligno, Verg.
fossibilis , e (fodio), ausgegraben, foveae, Arnob. adv. nat. 2, 17 Reiff. (viell. mit Sab. fossilibus zu lesen).
inter-fodio (fōdī), fossum, ere, durchgraben, zerstechen, pupillas, Lucr. 4, 714: salicis interfossis radicibus, Pallad. 11, 12, 2.
Scaptēnsula , ae, f. (Σκαπτώ ὕλη, gleichs. »Grubenwalde«, von σκάπτω, fodio, und ὕλη, silva), ein Städtchen in Thrazien in der Nähe von Abdera, berühmt durch Gold- u. Silberbergwerke und durch die Verbannung ...
circum-fodio , fōdī, fossum, ere, rings umgraben, truncum, Col.: platanos, Sen.: arborem, Plin. u. Eccl.: mit Dat., arbori, um den B. ringsherum graben, Eccl. – / Infin. Praes. Pass. circumfodiri, Col ...
īcio od. īco , īcī, ictum, ere, mit ... ... – Victoria (Statue der V.) vento icta (durch einen Windstoß) de podio decĭdit, Spart.: bes. vom Einschlagen des Blitzes, fulmen lauri fruticem non ...
2. dē-cido , cidī, ere (de u. cado), ... ... kam ganz ungesucht, Plaut.: Victoria vento icta (durch einen Windstoß) de podio decidit, Spart.: pars maior missilium (der ausgeworfenen Geschenke) intra popularia deciderat ...
1. ventus , ī, m. (vgl. altind. vāti, ... ... ventos habet, Plin. ep.: Victoria vento icta (durch einen Windstoß) de podio decĭdit, Spart.: ventus increbrescit, Cic.: ventus intermittitur, Caes.: ne ventus lucernam ...