1. gero , gessī, gestum, ere, tragen, I ... ... vormaligen Geschäfte, Paul. dig. 15, 1, 47. § 4: ebenso gerenda, ōrum, n., Amm. 16, 12, 18. – negotii gerentes, ...
ratio , ōnis, f. (reor, ratus), das Abrechnen, Berechnen ... ... ex domestica est ratione (innere Politik), attingit etiam bellicam, Cic.: quae domi gerenda sunt, ea per Caecilium transiguntur, fori iudiciique rationem Messala suscepit, seine Angelegenheiten ...
deceo , uī, ēre ( zu decor, decus), zieren, ... ... allgem. Pronom. -Nom., nihil est quod tam deceat, quam in omni re gerenda consilioque servare constantiam, Cic. – γ) ohne Subjekt, teils m. Ang ...
parvus , a, um (aus *parvom, neutr. = παῦρον ... ... a.: dictu parva (für die Erzählung unbedeutende), sed magni eadem in re gerenda momenti res, Liv.; vgl. minora dictu prodigia, Liv.: parva momenta, ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... , 2. Curt. 10, 6 [19], 8): ne quam occasionem rei bene gerendae dimitteret, cogitabat, Caes. b. G. 5, 57, 1. – h ...
1. tempus , oris, n. (v. τέμνω, abschneiden ... ... m. Genet. Gerundivi, cum magistratuum creandorum tempus esset, Liv.: tempus rei gerendae non demisit, Nep.: m. Genet. Gerundii, tempus intro eundi non ...
sciēns , entis (scio), I) Partic., etwas wissend, ... ... Apul.: scientem esse oportet earum rerum, Varro: scientissimi veterum, scientissimus rei publicae gerendae, Cic. – m. Infin., flectere equum sciens, Hor. carm. ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... , b, α), Tac. hist. 4, 14: dolum, Sall.: diem rei gerendae, Liv.: locum beneficii tempusque, Tac. – m. folg. indir. Fragesatz ...
... Graeciae, Nep.: dimittere occasionem navigandi, rei bene gerendae, Caes.: dum licet, dum occasio est, Liv.: si fuerit occasio, ... ... , quantae quotiens occasiones quam praeclarae fuerunt! Cic.: erat occasio rei gerendae, Caes.: brevis consulendi est occasio, Caes.: praediorum comparandorum occasio ... ... ad occupandam Asiam, Cic., od. rei gerendae, Hirt. b. G.: occasione oblatā, bei ...
fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... Cic.: fortunam sibi ipsum facere, Liv.: Hannibali alia in his locis bene gerendae rei fortuna oblata est, Liv. – dah. per fortunas provide, ...
2. adiūtor , ōris, m. (adiuvo), der Unterstützer ... ... in psaltria hac emunda hic adiutor fui, Ter.: his se tribus adiutoribus in re gerenda esse usurum dicebat, Cic.: in quo adiutores Stoicos optimos habemus, Cic.: ...
cunctātio , ōnis, f. (cunctor), das Zögern ... ... cunctatione liberarem, Augustin. – iis, abiectā omni cunctatione, adipiscendi magistratus et gerenda res publica est, Cic.: si pullus (equinus) sine cunctatione fossam transsilit, ...
2. inter-cido , cidī, ere (inter u. cado), ... ... et inanima intercidere, Tac.: huius morte etiam Atheniensium virtus intercidit, Iustin.: bene rei gerendae occasiones interciderunt, Liv.: v. Pers., pereant amici, dum inimici unā ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... Verhältnis, guten Vernehmen mit jmd., haec nostra c., haec conspiratio in republica bene gerenda, Cic.: citius cum eo veterem coniunctionem dirimere, quam novam conciliare, Cic.: ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... constantia benevolentiae, Cic.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex.: in omni re gerenda consilioque capiendo servare constantiam, Cic.: si Paeto aut in suis aut in alienis ...
cōnspīrātio , ōnis, f. (1. conspiro), wörtl. das Zusammenhauchen ... ... in u. Abl., haec nostra coniunctio, haec c. in re publica bene gerenda, Cic. – m. ad u. Akk., haec concordia et ...