hinnulus , ī, m. (hinnus), I) ein junges Maultier, ... ... 2, 17. Isid. orig. 12, 1, 21; vgl. Gloss. ›innulus, ὁ εξ ιππου καὶ ονου‹ – II) = hinnuleus no. II ...
innuleus , innulus , s. hinnuleus, hinnulus.
cervus (arch. cervos), ī, m. (κερ ... ... candidi, Plin.: cervorum cornua, Varr. LL. u. Plin.: hinnulus cervorum, Ambros.: cervorum greges, Rudel Hirsche, Iustin.: cervorum aprorumque venatores, ...
hinnula , ae, f. (hinnulus), ein weibliches Hirschkalb, eine junge Hindin, Arnob. 5, 39.
capreola , ae, f. (capreolus) = δορκάς, viell. die Gazelle, Itala Isai. 13, 14. Ambros. de interp. Iob et David 2, 1, 3 (neben hinnulus cervorum).