con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... eig. (Ggstz. absolvere, liberare): alqm causā incognitā, Cic.: alqm causā indictā, Cic.: condemnari praesentem, Liv.: lex illa vetus, quā vel cito absolvi ...
in-demnātus , a, um (in u. damnatus v. ... ... Cic. u. Liv.: noli hunc indemnatum perdere, Plaut.: si hoc indemnato indictā causā non liceat, Liv.: quo supplicio dominos indemnatos afficiebat, hoc servos damnatos ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... .: c. vera (gerechte), Cic.: causa iudicata atque damnata, Cic.: causā indictā, ohne Prozeß, Cic.: causā cognitā (Ggstz. causā incognitā), ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... denuntiare, b. indicere, b. denuntiare et indicere, Cic. (u. so indicta finitimis bella et gesta cum civibus, Sen.). – b. capessere, Liv. ...
lībero , āvī, ātum, āre (1. liber), losmachen, ... ... Cic.: debitorem, von der Zahlpflicht, ICt.: iudicio liberari (Ggstz. indictā causā damnari), Cic.: liberatum (freigesprochen, gerechtfertigt) discedere, Cic. u ...
1. occīdo , cīdī, cīsum, ere (ob u. caedo ... ... .: alqm manu suā, Flor., suis manibus, Cic.: alqm veneno, Suet.: alqm indictā causā, Cic.: adversi (von vorn) raedarium occidunt. Cic.: nec postea ...
1. indictus , a, um (in u. 2. dico ... ... keinem gesagt), Gell. – B) insbes., im gerichtl. t. t., indictā causā, ohne Verhör, ohne Verteidigung, alqm capitis condemnare, Cic.: ...
obsecrātio , ōnis, f. (obsecro), das Bitten um ... ... de har. resp. 63: supplicatio per omnia pulvinaria et obsecratio in unum diem indicta, Liv. 27, 11, 6; vgl. 26, 23, 6: ...
supplicātio , ōnis, f. (supplico), I) die öffentliche Demütigung ... ... Betfest, supplicatio omnibus diis (für alle G.), quorum pulvinaria Romae essent, indicta est, Liv.: ad omnia pulvinaria supplicationem decernere, Cic.: supplicationem decernere dis immortalibus ...