1. subitō , Adv. (subitus), I) plötzlich, mit einem Male, jählings, geschwind, Cic. u.a.: subito dicere, aus dem Stegreif (ex tempore) reden, Cic.: ab eo licebit quamvis subito (jeden Augenblick) sumere, ...
abruptē , Adv. m. Compar. (abruptus), eig. » ... ... abrupte flammarum ardores, Amm. 17, 7, 8. – b) jäh, jählings, α) geradezu, ohne Eingang, incipere, Quint.: abr. ...
cadūciter , Adv. (caducus), abfällig, jählings, Varr. sat. Men. 576.
... (v. praeceps), I) tr. jählings herabstürzen, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: ... ... herabstürzen, praecipitatus equo, Iustin. 32, 1, 5: medial, sich jählings herabstürzen, cum alii super vallum praecipitarentur, Sall.: per (über) ...
... übh. = Hals über Kopf, blindlings, jählings, agunt eum praecipitem poenae civium Romanorum, ... ... II) Adv., Hals über Kopf, a) eig., jählings, nach der Tiefe, in die Tiefe, ex his fulgoribus quaedam praeceps eunt, similia prosilientibus stellis, schießen jählings herab wie Sternschnuppen, Sen. nat. qu. 1, 15, 2: ...