commodē , Adv. m. Compar. u. Superl. ... ... .: c. respondere, Plaut.: loqui lepide et commode, Plaut. (vgl. numquam commodius umquam erum audivi loqui, Ter.): ... ... Sisenn. fr. b. Charis. 196, 15. – / Statt commode cum wird Cic. ...
calceo (calcio), āvī, ātum, āre (calceus), mit Schuhen ... ... selbst: pedes, Phaedr.: se, Suet.: alqm soccis, Plin.: homines non satis commode calceati et vestiti, Cic.: quod in eius dei templa calceati introeunt, Varr. ...
cōmoedus , a, um (κωμῳδός), ... ... cōmoedus, ī, m., der Schauspieler für komische Rollen, der Komöde, Komiker (Ggstz. tragoedus), Cic. or. 109; Rosc. com ...
commodulē , Adv. (Demin. v. commode), nach bester Bequemlichkeit, in schönster Angemessenheit, ludere, Plaut. rud. 468: provenire, Arnob. 2, 18. Vgl. 2. commodulum.
1. in , Praepos. mit Acc. = είς, u ... ... u.a.: in quibus Catilina, Sall.: in Epaminondae virtutibus commemoratur saltasse eum commode, Nep. / Zuw. steht in mit Abl. da, wo ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... fefellit non m. res tanta... verum dies? Cic.: haec non m. parum commode, sed etiam turpiter dicta esse, Cic.: illum non m. favisse, sed ...
male , Adv. (malus, a, um), Compar. pēius , ... ... leben als usw., Sen.: numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant, Cic. Verr. 4, 95: m. sit Antonio! dem A ...
1. quīn , Coni. (aus quine, d.i. ... ... liber sis, sinam, Plaut.: numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant, Cic.: mit einem auf das Nomen im Hauptsatze hindeutenden is ...
sānē , Adv. (sanus), I) vernünftig, mit Vernunft, ... ... . u. Ter.: u. in Antworten, sane bene, Ter.: sane commode, Plaut.: sapienter sane, Plaut. – sane quam = überaus, ungemein, ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... tempus (den günstigen Zeitpunkt, den günstigen Augenblick), Liv.: satis scite et commode tempus ad alqm abeundi, Cic. – c) einen Beweis, ein Beispiel ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... . Ang. wodurch? im Abl., quod illorum culpā se minus commode audire arbitrarentur, Cic. Verr. 3, 134: iterum falso crimine male audit, ...
maneo , mānsī, mānsum, ēre (zu altind. man-, ... ... v. lebl. Subjj., in apothece mala (die Äpfel) manere putant satis commode, Varro: in sapa condita manere pira Aniciana, Varro: nihil suo statu manet ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... ) insbes.: a) etw. ausdenken, quantum ille potuit cogitare commode (geschickt), Ter. heaut. prol. 14: et cogitavi plura quam reliquerat ...
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... quod (wenn der Fall als schon vorhanden vorausgesetzt wird), wie accidit perin-commode, quod eum nusquam vidisti, daß du ihn nirgends gesehen hast, ist ein ...
dictum , ī, n. (dictus, a, um), das ... ... breve aliquod dictum = ἀπόφθεγμα, Gedenkspruch, Cic.: u. so breviter et commode dicta = ἀποφθέγματα, Cic.: facete dictca = ἀποφθέγματα, Cic.: dicta tristia, ...
saltem (in Hdschrn. u. Ausgg. auch saltim geschr.), ... ... hunc dolorem aut minue s., Cic.: vere nihil potes dicere; finge aliquid s. commode, Cic.: in der Frage, quis ego sum s., si non sum ...
facētē , Adv. (facetus), I) zierlich, satin ut ... ... , witzig, drollig, verb. ridicule ac facete, Cic.: fac. et commode facere, einen guten Witz machen, Cic.: fac. ludere in alqd, ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... zurechtlegen, zurechtmachen, ordnen, bilden, a) eig.: capillum satis commode, Plaut.: composito et delibuto capillo, Cic.: c. comas, Ov. u ...
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... , eintragen, irgendwo anbringen, vorbringen, ab utrisque ea, quae commode dici videntur, in suas artes c., Cic.: lamentationes suas etiam in testamentum, ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... alci optime, Cic.: patriae male in eo (dabei), Nep.: sibi minus commode, Caes. in Cic. ep.: suae vitae durius (euphemist. = ...
Buchempfehlung
Nach Caesars Ermordung macht Cleopatra Marcus Antonius zur ihrem Geliebten um ihre Macht im Ptolemäerreichs zu erhalten. Als der jedoch die Seeschlacht bei Actium verliert und die römischen Truppen des Octavius unaufhaltsam vordrängen verleitet sie Antonius zum Selbstmord.
212 Seiten, 10.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro