... negat, Cic. – et modo... et modo, Prop. – modo öfter wiederholt, modo subacti, modo domiti, modo multati, Cic. – statt ... ... ... saepe... interdum, Hor.: modo... modo... saepe, Sall.: modo... nunc... modo... ...
vir , virī (altind. vīrā-ḥ, gotisch waír, ... ... femina, mulier), I) im allg.: de viro factus femina, Ov.: ambiguus modo vir, modo femina, Ov.: mulier coniuncta viro, Lucr. – vir bonus et sapiens, ...
cēno ( nicht caeno u. coeno), āvī, ātum, ... ... halten, ( zu Mittag ) speisen, Tafel halten, cenavi modo, Plaut.: ambulare debet, tum ungi, deinde cenare, Cels.: manus lava et ...
2. cōmo , cōmpsī, cōmptum, ere (zsgzg. aus coemo ... ... im allg.: quibus (animai natura) e rebus cum corpore compta vigeret, quove modo distracta rediret in ordia prima, Lucr. 4, 27 sq.: ea quo pacto ...
dūrē u. dūriter , Compar. dūrius , Superl. ... ... Gefühl hart, phalangae et iuga premunt duriter colla, Vitr. – eodem modo brachia (catapultarum), quo longiora sunt, mollius, quo breviora, durius ducuntur, ...
cingo , cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das ... ... den Leib gürten, gew. im Pass., dat teretem zonam, quā modo cincta fuit, Ov.: zonā aureā muliebriter cinctus, Curt.: quasi zonā, liene ...
umbra , ae, f., der Schatten, I) ... ... . sub umbra, Hor., im Schatten: umbra, ut dies crevit decrevitque, modo brevior modo longior hāc vel illā cadit, Plin. ep.: maiores cadunt de montibus umbrae, ...
dicto , āvī, ātum, āre (Intens. v. dicere), ... ... u. Auswendiglernen, vgl. dictata), einem Schuldner u. dgl., quod non modo tironi dictare, sed ne ipse quidem auderem scribere, Cic.: u. so ...
dēnso , āvī, ātum, āre (densus), dicht machen, verdichten ... ... I) eig.: im allg.: Iuppiter uvidus austris denset erant quae rara modo, et quae densa relaxat, Verg.: lac in pingue butyrum, Plin.: densari ...
... He. At tibi oberunt, Plaut.: non modo igitur nihil prodest, sed obest etiam Clodii mors Miloni, Cic.: subicimus ... ... ep. 9, 13, 4. – γ) absol.: et omnino non modo id, quod obest, sed etiam id, quod neque obest neque adiuvat, ...
ā-modo , von nun an, Eccl.
1. laetus , a, um freudig, fröhlich, heiter, ... ... hilaris et laetus), hi vagantur laeti atque erecti passim toto foro, Cic.: laetos modo, modo pavidos animadverteres, Sall.: laetus inter laetos, Suet.: m. Abl. = ...
offero , obtulī, oblātum, offerre (ob u. fero), ... ... tela ob moenia, Acc. fr.: aciem strictam venientibus, Verg.: os suum non modo ostendere, sed etiam offerre, sich vorsätzlich zeigen, sehen lassen, Cic.: ...
dictum , ī, n. (dictus, a, um), das ... ... dictum amarum, Amm.: dictum sapienti sat est, Ter.: nullum meum dictum, non modo factum, intercessit, quod etc., Cic.: ob dictum capite et fortunā oppugnari, ...
sursum , Adv. (sub u. versum), I) aufwärts ... ... Ter.: sursum deorsum versare, zu oberst u. zu unterst kehren, Sen.: modo sursum, modo deorsum, tamquam collus cernui, Lucil. fr. – verb. mit versus ...
decoro , āvi, ātum, āre (decus), zieren, schmücken, ... ... eig.: utrumque currus latus deorum simulacra ex auro argentoque expressa decorabant, Curt.: quem modo decoratum ovantemque victoriā incedentem vidistis, Liv. – m. Abl. womit ...
gārrio , īvī od. iī, ītum, īre (viell. ... ... plaudern, plappern, I) eig.: a) intr.: garris, Ter.: age modo sta, garri, Pompon. com. fr.: in iis (gymnasiis) philosophi garrire ...
pūsula , ae, f. ( wie pustula von φυσάω), ... ... .: opium fictum in pusulas coit (in aqua), Plin.: aliquando et pusulis argenti modo relucentibus, an den unechten carbunculi, Plin.: am Brote beim Backen, ...
... quinam est iste epilogus? Cic.: quonam tandem modo? Cic.: quodnam tandem genus istuc tam praeclarum litterarum fuit? Cic. – ... ... quasnam formosas virgines haberent, Cic.: age nunc, isti doceant... quonam modo ab iis principiis profecti efficiatis, ut etc., Cic.: quibusnam manibus aut ...
iēiūno , āre (ieiunus), fasten, sich der Speise enthalten, ... ... ), Augustin. epist. 36, 5. – bildl., ab hoc saeculo quodam modo ieiunare, sich zurückhalten, Augustin. serm. 125, 7. – / ...
Buchempfehlung
Im zweiten Punischen Krieg gerät Syphax, der König von Numidien, in Gefangenschaft. Sophonisbe, seine Frau, ist bereit sein Leben für das Reich zu opfern und bietet den heidnischen Göttern sogar ihre Söhne als Blutopfer an.
178 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro