1. murra (murrha od. myrrha), ae, f. ... ... schmackhafter machte, Plin. 14, 92, und die Haare salbte, crines murrā madentes, Verg. Aen. 12, 100, od. madidi murrā capilli, Ov. met. 8, 53. – auch übh. als ...
2. murra (myrrha, murrha), ae, f., I) ein Mineral, und zwar ... ... – II) meton., das Murragefäß, nos bibimus vitro, tu murrā, Mart. 4, 85, 1: murras graves crystallaque portat, Stat. silv. ...
trōglītis murra , s. Trōglodytae unter Troglodytae.
myriza , ae, Akk. ān, f. = 1. murra no. II, Plin. nat. hist. lib. 1. ind. libr. 24. c. 97. Plin. 24, 154 D. (Jan myrrhiza).
murrha , murrhātus , murrhinus , s. 1. murra, murrātus, murrinus.
1. myrris = murris, s. 1. murra no. II.
murris (murrhis), s. 1. murra no. II.
1. myrrha , s. 1. murra.
1. murreus (murrheus, myrrheus), a, um (1. murra), I) vom Myrrhenbaum, Myrrhen-, virgae, Lact. 1, 22, 11. – II) mit Myrrhe benetzt, -parfümiert, crinis, Hor. carm. 3, 14, 22. ...
2. murreus (murrheus, myrrheus), a, um (2. murra), aus dem Mineral murra, d.i. aus Flußspat, poculum, Prop. 4, 5, 26. Sen. ep. 119, 3.
myrrhis , s. 1. murra no. II.
1. murrinus (murrhinus, myrrhinus, myrrinus), a, um (1. murra), I) von der Myrrhe, Myrrhen-, odor, Myrrhenduft, Plaut. Poen. 1179: oleum, Myrrhenbalsam, Vulg. Esther 2, 12. – II) mit Myrrhe ...
prae-dūro , āvī, ātum, āre, I) tr.: 1) ... ... sehr härten, teneras plantas, Prud. psych. 446: aliqui (sucum pomi) murrā adiectā et cupresso praeduratum ad solem torrebant, trockneten ihn bis zum Hartwerden an ...
... a, um, aus dem Mineral murra, d.i. aus Flußspat, trulla, Plin.: calix, ... ... subst., murrina, ōrum, n. (sc. vasa), Gefäße aus Murra (Flußspat), Murragefäße, Murrinen, Sen. ep. 123, 7. Plin ...
murrātus (murrhātus, myrrhātus), a, um (1. murra), mit Myrrhe angemacht, -parfümiert, a) v. Lebl.: vinum, ein mit Myrrhe angemachter Wein od. Most von bitterem Geschmack, Vulg. Marc. 15, 23. Paul. ex ...
murrētum , ī, n. (1. murra), griech. μυρρινών, der Myrrhenhain, Auct. de idiom. gen. 580, 34 K.
odōrārius , a, um (odor), zum Räuchern dienlich, murra, Plin. 12, 70.
Astramītae , ārum, m. (Ἀστραμιται), Völkerschaft im östl. »glücklichen Arabien«, j. Hadramaut, ... ... , 52. – Dav. Astramīticus , a, um, astramitisch, murra, Plin. 12, 69.
fallāciter , Adv. (fallax), mit Betrug, betrügerisch, ränkevoll, Cic. de off. 3, 68 u.a. – Superl., fallacissime adulteratur Indica murra, Plin. 12, 71.
collātīcius (conlātīcius), a, um (confero), zusammengetragen, a) übh. = gemischt, murra, Plin. 16, 69. – b) leihweise od. als Beitrag zusammengetragen, zusammengebracht, geliehen, instrumenta, Sen.: stips, Apul. ...
Buchempfehlung
In die Zeit zwischen dem ersten März 1815, als Napoleon aus Elba zurückkehrt, und der Schlacht bei Waterloo am 18. Juni desselben Jahres konzentriert Grabbe das komplexe Wechselspiel zwischen Umbruch und Wiederherstellung, zwischen historischen Bedingungen und Konsequenzen. »Mit Napoleons Ende ward es mit der Welt, als wäre sie ein ausgelesenes Buch.« C.D.G.
138 Seiten, 7.80 Euro