dir-imo , ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), ... ... ), Amm.: ea res colloquium ut diremisset, Caes.: num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? Cic. – β) als t.t. der Auguralspr., v ...
frāter , tris, m. ( altindisch bhr tar-, griech ... ... 27; vgl. Cic. de fin. 5, 1 (L. Cicero frater noster, cognatione patruelis, amore germanus) u. Liv. 35, 10, 8 ...
dē-vius , a, um (de u. via), ... ... Plin. ep. 5, 6, 44. – od. von einer Lehre, noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Apul. flor. 15 extr. ...
amātor , ōris, m. (amo), der Liebhaber, ... ... solum amicus, verum etiam amator, Cic.: L. Papirius Paetus, vir bonus amatorque noster, Cic.: bes. v. Verehrer eines Schriftstellers, amatores huic (Catoni) ...
in-texo , texuī, textum, ere, I) hineinweben, - ... ... in palliorum tesseris intextum nomen suum, Plin.: in qua (palmata) DIVUS CONSTANTINUS PARENS NOSTER intextus est, Auson.: Attalicis iam pridem intexitur invento regum Asiae, Plin.: intexti ...
captus , ūs, m. (capio), I) das Fassen ... ... u. Ter.: ut est captus hominum, Cic., Germanorum, Caes.: ut captus noster est, Gell.: pro captu mediocritatis meae, Vell. 2, 104, 3: ...
obitus , ūs, m. (obeo), I) (nach obeo ... ... die Vernichtung, Caes., Cic. u.a.: obitus occasusque noster, polit. Untergang, Verschwinden (ins Exil), Cic. – prägn., das ...
in-erro , āre, I) intr. in od. an od ... ... memoria imaginis inerrat oculis, schwebt vor den Augen, Plin. ep.: si versus noster... summo vel inerret in ore, Tibull. 4, 1, 201. – II ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... – ζ) m. folg. Infin.: sustinuisse mihi gloriatur bellum Antoni togatus Cicero noster, Cic. ep. ad Brut. 1, 17, 2: nunc gloriantis quamlibet ...
īn-fōrmo , āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, ... ... , als Bild (Vorstellung, Idee) ursprünglich liegen, Cleanthes quidem noster quattuor de causis dixit in animis hominum informatas deorum esse notiones, Cic. de ...
dē-minuo , minuī, minūtum, ere, durch Hinwegnahme eines Teils ... ... – II) übtr.: A) im allg.: quod illis licentiam timor augeat noster, his studia deminuat, Caes.: partem aliquam iuris, Cic.: aliquid de iure, ...
occāsus , ūs, m. (occĭdo), I) der Untergang ... ... Verderben, Ende, 1) im allg.: rei publicae, Cic., occasus noster, vom Exil, Cic. – 2) insbes.: a) der ...
proprius , a, um ( aus *pro-p(a)trios, ... ... . verb., proprius et suus, suus et proprius, auch suus proprius, noster proprius, s. Jordan Cic. Caecin. p. 221. Moser und ...
aequālis , e, Adj. m. Compar. u. (b ... ... - od. Jugendgenossin, Kamerad, Gespiele, Gespielin, amicus atque aequalis noster, Ter.: P. Orbius meus fere aequalis, Cic.: vestitus nihil inter aequales ...
2. conditor , ōris, m. (condo), I) der ... ... Max.: Aeneae, Liv.: coloniae, Inscr.: insulae, Ansiedler, Suet. – conditor noster (v. Romulus), Liv.: libentius conditoris (ihrer Gründerin, d.i. ...
adventus , ūs, m. (advenio), I) die Ankunft ... ... nocturnus ad urbem adv., Cic.: ad Italiam Hannibalis adv., Eutr.: ad Pompeium noster adv., Cic.: ipsorum adv. in urbes sociorum, Cic.: Pyrrhi in Italiam ...
tyrannus , ī, m. (τύραννο ... ... in eum tyranni, etiamne in nostros liberos dominum et tyrannum comparabat? Cic.: animus noster modo rex est, modo tyrannus, Sen. ep. 114, 24. – ...
mūniceps , cipis, Genet. Plur. gew. cipum, c. ... ... fem. die Mitbürgerin, Landsmännin, m. meus, Cic.: m. noster, Sen.: amavit Glyceram municipem suam, Plin. – übtr., lagoenae municipes ...
1. tribūlis , is, m. (tribus), I) der mit jmd. zu einer Tribus gehört, der Zunftgenosse, Cic. u ... ... der mit jmd. demselben Demos (Gau) angehört, der Gaugenosse, tribulis noster, Ter. adelph. 439.
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... bilden, sich entscheiden, nondum satis constitui, molestiaene plus an voluptatis attulerit Trebatius noster, Cic.: constituere apud se debet, utrum contra tabulas bonorum possessionem petat, an ...
Buchempfehlung
Sechs Erzählungen von Arthur Schnitzler - Die Nächste - Um eine Stunde - Leutnant Gustl - Der blinde Geronimo und sein Bruder - Andreas Thameyers letzter Brief - Wohltaten Still und Rein gegeben
84 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro