absurditās , ātis, f. (absurdus), I) der widrige Klang, Mißklang, soni, Prisc. part. XII. vers. Aen. 7, 152. – II) übtr., die Ungereimtheit, Augustin. ep. 89, 5; 137, 6 u. ...
com-pondero , ātus, āre, abwägen, pari lance componderans ... ... 22: unā longā syllabā contra duas breves componderata, Ps. Verg. de oct. part. or. ep. 6, 1 (Class. auct. 5, 85 sq.).
superlātus , a, um, PAdi. (superfero), übertrieben, hyperbolisch, verba, Cic. part. or. 53 (Friedrich ›supralatus‹). Quint. 8, 3, 43.
explētīvus , a, um (expleo), ergänzend, coniunctio, Charis. 224, 30. Prisc. 17, 4. Serv. Verg. Aen. 1, 39: syllaba, Prisc. part. XII vers. Aen. 91.
subrēctrīx , trīcis, f. (Femin. zu subrector), die Aufrichterin, Prisc. part. XII vers. Aen. 11, 204.
Latīnigena , ae, m. (Latium u. gigno), in Latium geboren, Prisc. part. XII vers. Aen. 12, 228. p. 515, 21 K.
suprālātus , a, um, übertrieben, verba, Cic. part. or. 5316.
litterātūra , ae, f. (litterae), I) die Buchstabenschrift, a) = das Geschriebene, die Schrift, Cic. part. or. 26. – b) = das Alphabet, Graeca, ...
mediastīnus , ī, m. (medius; vgl. Prisc. part. XII vers. Aen. 5, 98), ein Sklave, der zu allerhand Verrichtungen geringerer Art gebraucht wurde, beim Ackerbau, im Bade usw., Knecht, Gehilfe, Hausbursche, Aufwärter, ...
longiusculē , Adv. (longiusculus), etwas weit od. weiter, Augustin. in Ioann. epist. ad Parth. tract. 4, 11. Claud. Mam. de statu anim. 1, 1 ...
prōfluentia , ae, f. (profluo), das Hervorströmen, bildl., inanis quaedam profl. loquendi, Strom von Worten (Ggstz. oratoria vis), Cic. part. or. 81.
triscurrium , iī, n. (tres u. scurra), eine Erzposse, Sing., Prisc. part. XII vers. Aen. 4. § 92. p. 480, 10 K.: Plur., Iuven. 8, 190.
auscultātor , ōris, m. (ausculto), I) der Zuhörer, Cic. part. or. 10. – II) der folgeleistet, gehorcht, Apul. met. 7, 16.
armenticius , a, um (armentum, s. Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 14), zum Großvieh gehörig, pecus, Varr. r. r. 2, 5, 16: greges, ibid. 2, 10, 3.
Mārtiaticus , a, um (Mars), zum Mars gehörig, martialisch, Kriegs-, stipendia, Prisc. part. X II. vers. Aen. 12, 225.
inter-fulgeo , ēre, dazwischenglänzen; Part. Praes. interfulgens, Liv. 28, 23, 4 M.; vgl. interfluo.
post-līminium , iī, n. (post u. limen; vgl. Prisc. part. XII vers. Aen. 3, 69), I) die volle Heimkehr, d.i. die Rückkehr in den früheren Rechtszustand, in das frühere Rechtsverhältnis, zunächst des ...
frequentātio , ōnis, f. (frequento), I) die ... ... , 1. – b) als rhet. t. t., consequentium, Cic. part. or. 55: argumentorum, Cic. part. or. 122: densa verborum, Cornif. rhet. 4, 27. – ...
inclīnātīvus , a, um (inclino) = εγκλιτικός, zur Zurückwerfung des Akzents geeignet, enklitisch, pronomina, Prisc. 17, 55: coniunctiones, Prisc. part. XII vers. Aen. § 26.
anathymiasis , is, f. (ἀναθυμίασις), der aufsteigende Dunst, die Blähung, Petr. 47, 6. Th. Prisc. part. 2, 1, 1.
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro