met , eine Anhängesilbe an die substantiv., selten an die adjektiv. Pronomina person. u. an die Pronomina possess. angehängt, um unser selbst, eigen auszudrücken, egomet, Ter.: memet, Cic.: tutemet, Lucr.: u. mit Hinzufügung ...
is , ea, id (vom Demonstrativstamme i), I) ... ... α) vor qui, quae, quod, wie: quod ne id facere posses, Cic.: quorum eorum unus, Plaut.: so auch quid est, quo ...
as , assis, m. (vgl. εἷς), das ... ... parte quarta scripsisset heredem (auf das Viertel = Pflichtteil gesetzt hätte), num queri posses? quid si heredem instituisset ex asse, sed legatis ita hausisset, ut non ...
1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... , Plaut. – Anstatt des Genet. eines persönl. Pron. das Possess. im Neutr., fuit tuum lugere, Caes.: est tuum videre, Cic. ...
per (altindisch pári, ringsum, griech. περί), Praep. ... ... aut per leges liceret, Cic.: si per fata licuisset, Eutr.: cum per valetudinem posses, venire tamen noluisti, Cic.: id iis non licere per interdicta, Cic.: ...
puto , āvī, ātum, āre (putus), I) putzen, ... ... Beispiele s. Dietsch Sall. Iug. 53, 3). – m. Genet. possess., quaecumque sunt in omni mundo, deorum atque hominum putanda sunt, Cic. de ...
is-te , is-ta, is-tud, Genet. istīus, ... ... ihr beigelegt werden, der Handlungen, die von ihr ausgehen, dah. oft mit dem possess. Pronomen der zweiten Person (tuus, vester) verb., jener, ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... . Iustin. 9, 1, 3). – Aber auch mit dem Pron. possess., alqam terram suam, ein Land sich unterwerfen, Caes.: alqm suum, ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... a. – f) Abl. causā m. Genet. od. Pronom. possess., aus Ursache, auf Veranlassung, in Rücksicht auf, im Interesse ...
timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... Cic. ep. (vgl. unten mit ne): quo sola timorem ferre modo posses? Ov.: itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem, ...
possum , potuī, posse (v. potis u. sum), ... ... posse censebat, als er sich für allmächtig hielt, Cic.: omnia quidem ut posses in (über) nobis, di dederunt, Liv.: deos putas pro Romanis ...
iūdico , āvī, ātum, āre (ius dico; vgl. Varro ... ... Caes.: de alqo, Caes.: m. folg. an u. Konj., posses tamen iudicare, an id ipsum satis elegans esset, Plin. ep. 2, ...
per-suādeo , suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten ... ... velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic.: ut, si posses, recuperatoribus persuaderes, non esse iniuriā M. Tullio damnum datum, Cic.: nec ...
con-cupīsco , pīvī od. piī, pītum, ere (con u. cupio), etw. erwünschen, nach etw. Begehren ... ... ) absol.: fingebat et metum, quo magis concupisceret, Tac.: abiit iam tempus quo posses videri concupisse, Tac.
impedīmentum , ī, n. (impedio), I) das, wodurch man ... ... – scio, quae tibi causa fuerit impedimento, quo minus praecurrere adventum meum in Campaniam posses, Plin. ep. 6, 28, 1: Caepio impedimento est, quo setius ...
expergēfacio , fēcī, factum, ere, Passiv expergēfīo , factus ... ... . – II) übtr.: A) im allg.: si forte expergefacere te posses, gleichs. aus dem Taumel erwachen, zur Besinnung kommen, Cic. Verr. ...