prōmulcum , ī, n. (nach Otfr. Müller v. pro u. *mello, wov. remeligo), das Schlepptau, promulco agi, Paul. ex Fest. 224, 12.
prō-patior , patī, vorher leiden, obszön, in- guina lambentis et propatientis, Schol. Iuven. 2, 50.
prae-iacto , āvī, āre, prahlend aussprechen, m. folg Acc. u. Infin., Schol. Bob. ad Cic. pro Planc. 24. p. 264, 25 B.
prō-dormio , īvī od. iī, īre, fortschlafen, Fronto ep. ad M. Caes. 1, 5. p. 13, 8 N. u. 5, 22. p. 82, 16 N.
prō-polluo , ere, noch weiter-, noch obendrein beflecken, Tac. ann. 3, 66 H. (Nipperd. nach Vermutung provolvebat).
prō-duovir (abgek. pro II vir), virī, m., der Stellvertreter des Duovirs, Corp. inscr. Lat. 5, 7914.
1. prōtēctus , a, um, s. pro-tego. – / Statt protectior jetzt Cic. Phil. 13, 6 mit cod. Vat. tectior.
fideiubeo , iussī, iussum, ēre (fides u. iubeo), gutsagen für jmd., Bürge sein, pro alqo, ICt.
perpessor , ōris, m. (perpetior), der Erdulder, tantae illius persecutionis pro veritate perpessor, Augustin. serm. 313, 2.
prō-socrus , ūs, f., die Großschwiegermutter, Großmutter der Gattin, Modestin. dig. 38, 10, 4. § 6.
pro-avītus , a, um, altväterlich, von den Vorfahren ererbt, regna, Ov.: rura, Stat.: potentia, Sil.: facta, Sil.
prō-flāmen , inis, m., der stellvertretende Flamen ( Priester ), Corp. inscr. Lat. 6, 2099.
pro-mulceo , mulsus, ēre, hervorstreichen, nach vorn streichen, promulsis caproneis, Apul. flor. 3. p. 4, 10 Kr.
prō-nāscor , nāscī, entstehen, abstammen, Commod. inst. 1, 6, 13 D. (al. praenasci).
prō-tūtēla , ae, f., die Vizevormundschaft, Ulp. dig. 27, 3, 1 in. u. § 8.
prō-curvus , a, um, vorwärts gekrümmt, falx, Verg. georg. 2, 421: litora, Verg. Aen. 5, 765.
prō-fīlius , iī, m., Sohn des Sohnes, Sohnesenkel, Corp. inscr. Lat. 6, 14929.
prōfringo , ere (pro u. frango), zerbrechen, inarata, pflügen, Stat. Theb. 10, 512.
1. prōvectus , a, um, s. prō-veho, bes. (m. Compar.) no. II, B, 2, a.
pro-mīsceo , mīxtus, ēre, vorher mischen, Apic. 4, 181.