ī-gnōbilis , e (in u. gnobilis = nobilis), ... ... unbekannt (Ggstz. nobilis), I) dem Rufe nach unbekannt, unberühmt, ruhmlos, gemein, a) v. Pers., homo, Cic.: legati, Liv ...
in-glōrius , a, um (in u. gloria), ruhmlos, nicht berühmt, v. Pers., Cic. u.a.: vita, Cic.: mit Genet., militiae, Tac. hist. 3, 59: ausi, Sil 12, 9: inglorium arbitrabatur ...
il-laudātus , a, um (in u. laudatus v. laudo), ungelobt, ungerühmt, ruhmlos, Busiris, Verg. georg. 3, 5 (vgl. Gell. 3, 6, 3): anima, Sil. 14, 632: facta ipsi non ill. ...
in-glōriōsus , a, um = ἄδοξος (Gloss.), nicht ruhmreich, ohne Ruhm, ruhmlos, Plin. ep. 9, 26, 4 K. Arnob. in psalm. 130: ingloriosum est m. Infin., Varro sent. no. 149 Riese.
in-cōnspicuus , a, um, I) eig., unsichtbar, ... ... eminere? Mart. Cap. 6. § 593. – II) übtr., ruhmlos, non inconspicua tamen mors omnium, Flor. 4, 2, 67.
obscūrē , Adv. (obscurus), I) dunkel, cernere, ... ... lassen. – c) = unbekannt, unberühmt, regnare obscurius, ziemlich ruhmlos, Eutr. – bes. der Herkunft nach, obsc. natus, von ...