... extremum illud est, quod nescio an tu primum putes, Cic.: nescio an modum excesserint, ... ... ob... ob, hunc tu ignorantem an sedeat putas scire, an vivat, an videat, an otiosus sit, Sen. – bes. ...
... homo est? wer da? Ter.: quis tu? wer da? Cic.: ebenso als Femin., quis illaec est, quae lugubri succincta est stolā? Enn. fr. scen. 386: quis tu es, mulier, quae me insueto nuncupasti nomine? Pacuv. tr ... ... ? was will er damit? Ter.: quid tu huc (sc. venis)? Cic. de fin. 3 ...
... sufferas, Plaut. Poen. 855. – II) ( unten ) an etwas hintragen, -hinbringen, dah. darreichen, ... ... stare, colligere semet ac suffere vix posset, Suet. Cal. 50, 2: an ipse (mundus) se potius vi propriā sufferat, Arnob. ...
dexterē , Adv m. Compar. (dexter), anstellig, ... ... nemo dexterius fortunā est usus, Hor. sat. 1, 9, 45: utrumne tu tantum rebus secundis uti dextere scias, an et adversas possis viriliter ferre, Sen. ad Polyb. 6, 1.
cornifrōns , frontis (cornu u. frons), an der Stirn mit Hörnern versehen, tu cornifrontes pascere armentas soles, Pacuv. tr. 349.
... spectaculis oculos, saporibus (Delikatessen) palatum suum delectantes, Sen.: tu istic te Hateriano iure delectas, ego me hic Hirtiano, Cic.: aut ... ... rep. 1, 1: in alio sua quemque natura delectat, jeder nimmt an dem anderen seine eigene Denkungsart mit Vergnügen wahr, Plin. pan. ...
... s möglich? Plaut.: dafür auch ain tu? Komik. u. Cic. (s. Sorof Cic. de ... ... in aio u. in aiunt etc., zB. bei Enn. ann. 186, jedoch trat in ais, ait die Kürzung ... ... Prob. cath. 35, 31 ohne Belege an, jedoch findet sich aisti b. Augustin, ...
... I) eig.: 1) im allg.: abeam an maneam, adeam an fugiam, Plaut. : huc, Plaut.: illo ( ... ... auf jmd. od. einen Ort losgehen, sich an jmd. machen, mit jmd. anbinden ...
... zeigen, Cic. – b) als wesentliche Eigenschaft (an sich) haben, neque modum neque modestiam habere victores, ... ... Ziel kennen, Sall.: habebat hoc omnino Caesar, hatte das an sich, an der Art, Cic.: u. Sardus habebat ille ...
... I) durch Ansprache an das Gedächtnis, jmd. an etw. denken lassen, ... ... . – II) durch Ansprache an die Erkenntnis, Einsicht, jmd. an etw. erinnern, ... ... . mil. 49. – v. göttl. Eingebungen, tu vatem, tu, diva, mone, Verg.: velut divinitus mente monita ...
... Adv. (de u. inde), von hier an, von da an, hierauf, a) im Raume, ... ... nescio, Africane,... inquit, Cic.: incipe Damoeta; tu deinde sequere, Menalca, Verg.: tu velim cures, ut sciam, quibus ...
... hier, I) eig. = an diesem Orte, an dieser Stelle, hier bei uns, Komik., ... ... ), dah. hic... illic, hier... dort, an einem Orte... an dem andern, Plaut. u. Verg. ...
... . Partei, si tibi dei favent, Catull.: tu modo nascenti puero casta fave Lucina, Verg.: Bacche, fave vati, dum ... ... virgini, Ter.: qui diligebant hunc, illi favebant, Cic.: faveas tu hosti? Cic.: favere et cupere Helvetiis, Caes.: populares Polyperchonti ... ... Infin. = begehren, spectare, Enn. ann. 419. – ebenso m. folg. Acc. ...
... narro, Cic.: quid istaec tabellae narrant? Plaut.: haec inter paucos, quos tu nosti, palam secreto narrantur, Cic.: ita non modo in comoediis res ... ... 29, 2: Callistus iam mihi circa necem C. Caesaris narratus, Tac. ann. 11, 29: Agricola posteritati narratus et traditus, Tac. ...
... : α) m. an: utrum ea vestra an nostra culpa est? Cic.: utrum enim ... ... als einem Schlußsatz, utrum... abstulit? an... dedit? an ademit? an... commutavit? Cic. – utrum ... ... , necne: α) mit an: multum interest, utrum laus imminuatur an salus deseratur, Cic.: utrum ...
... sich laben od. erfreuen, an etwas Behagen od. Befriedigung finden u. ... ... ), α) m. Abl.: bonis suis uti et frui, Cic.: tu voluptate frueris, ego utor, Sen.: cum victoriā posset uti, ... ... wünschte, Ov.: amicitiae recordatione, sich laben an der E., sich mit Vergnügen erinnern, Cic.: ...
... Eutr.: animum aegrotum ad misericordiam, Ter. – alqd in sedem, wieder an seine Stelle, ins rechte Geleise bringen, Hor.: alqm in memoriam gravissimi luctus, bei jmd. das Andenken an usw. erneuern, Plin. ep.: u. ... ... jmd. bekehren, quo vis illos tu die reducas, Ter. adelph. 830. ...
... Subjj., ingenium, cui nulla malum sententia suadet ut faceret facinus, Enn. ann. 243 sq. – e) m. folg. bl. Conjunctiv: ... ... uxorem eius tacite suasi ac denique persuasi, Apul. met. 9, 25: tu es, quae eum suasisti, Tert. de habit. mul. ...
... (v. ονυξ), der Nagel an dem Finger od. an der Zehe, I) eig.: a) ... ... 2, 277 sq. – homo, cuius pluris unguis, quam tu totus es, der mir am ... ... der äußerste Teil, zB. an Rosenblättern, Plin.: des Holzes an Weinstöcken über dem Auge, Colum ...
... – 2) der Gedanke an etw. Zukünftiges, periculi, an die G., Liv.: ut belli inferendi memoria patribus aut plebi non esset, daß an einen Angriffskrieg die Väter ebensowenig als die Plebejer dachten, Liv. – ... ... repetere, Cic.: a summa memoria, von den ältesten Zeiten an, Varro. – β) ein ...
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro