2. nātus , Abl. ū, m. ... ... 16, 139. – II) die Geburt = das Alter, die Jahre, magno natu, von hohem Alter, bejahrt, Nep. u. Liv.: maximo natu filius, der ...
veternus , a, um (vetus), von hohem Alter, alt, I) adi.: rupes, Fulg. myth. ... ... . Theb. 6, 94. – B) alter Schmutz, Colum. 4, 24, 6. Apul. met. 9, ...
longaevus , a, um (longus u. aevus), I) ... ... 30: pons, Stat. Theb. 10, 864. – II) insbes., von hohem Alter, hochbetagt, hochbejahrt, parens, Verg.: senex, Verg.: longaevi moriuntur, Firm ...
... viel gelten, apud alqm, Cic. β) von hohem Werte-, von Wichtigkeit sein, Nep. 3) ... ... ) früh, hoch, cum esset magno natu, von hohem Alter, bejahrt, Nep.: magno natu principes, Liv.: ...
... ;), I) Sohn des Laomedon, König von Troja, Gemahl der Hekuba, von der er nach Homer 19, ... ... der Belagerung u. Zerstörung der Stadt Troja stand er schon in hohem Alter u. wurde von Pyrrhus oder Neoptolemus, dem Sohne des Achilles, ...
... gehört hierher magni, tanti etc. esse (pretii), in hohem Werte sein, viel gelten, viel kosten, αα) cig., frumentum ... ... esse, krank sein, Cic.: aetate eā sum, bin in dem Alter, in den Jahren, Ter.: fac animo magno ...
... daß), ad quod bellum duobus consulibus ita missis, ut alter Mithridatem persequeretur, alter Bithyniam tueretur, Cic. Muren. 33. F) ... ... so (betont), so sehr, in hohem Grade, α) bei Verben: ardere censui aedes; ita ...